Το χωριόν Μέτσιτλι ή Μιάτσιτλη του Καρακούρτ του νομού Κάρς
Το Μέτσιτλι ήταν ελληνικό χωριό στην περιοχή του Καρακούρτ με 1000 κατοίκους που συντηρούσαν τριτάξιο δημοτικό σχολείο και την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Οι κάτοικοι του Μέτσιτλι, που κατάγονταν από τη Χαλδία, την Αργυρούπολη και τη Σεβάστεια, μετά το 1920 εγκαταστάθηκαν στα χωριά Ελληνικό και Θεοδόσια του Νομού Κιλκίς, Αργυρούπολη και Κουδούνια του νομού Δράμας, στα χωριά Ασβεστόπετρα, Ποντοκώμη και Πτολεμαΐδα του Νομού Κοζάνης, στη Βέροια, στα χωριά Λαζοχώρι και Πατρίδα του Νομού Ημαθίας, αλλά και στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης.
Read more ... Add new comment
Η Σινώπη ήταν πόλη της αρχαίας Παφλαγονίας. Είναι άγνωστος ο χρόνος ίδρυσής της. Πρώτοι άποικοι ήταν οι κάτοικοι της Μιλήτου περί τον 8ο αι. π.Χ., σε συμφωνία με τους παλαιούς κατοίκους. Ο Ηρόδοτος θεωρεί πρώτους οικιστές τους Κιμμέριους, άλλοι θεωρούν τους Αργοναύτες. Το όνομα προέρχεται από τη μυθολογική κόρη του ποταμού Ασωπού, Σινώπη. Η Σινώπη ήταν η πρώτη ελληνική αποικία στο Πόντο και αφετηρία του εξελληνισμού των εκεί ακτών μέχρι τη μακρινή Κολχίδα. 
Νασάν που ξενιτεύκεται νασάν που πάει ΄ς σην Πόλιν
Τα Κοτύωρα ήταν παράκτιος οικισμός στη νότια ακτή του Εύξεινου Πόντου, ανατολικά της Σινώπης, στην περιοχή των Τιβαρηνών. Η θέση του οικισμού δεν έχει εντοπιστεί με βεβαιότητα. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, τα Κοτύωρα τοποθετούνται στο Kraz Limani, στα βόρεια της σύγχρονης πόλης Ordu και 45 χλμ. Α-ΒΑ του Giresun (Φαρνάκεια-Κερασούς). Η ταύτιση με το Kraz Limani βασίζεται στα ίχνη αρχαίου λιμανιού που βρέθηκαν στη θέση αυτή, καθώς και στο γεγονός ότι στους νεότερους χρόνους το Ordu μετονομάστηκε σε Κοτύωρα, παίρνοντας ξανά την αρχαία ονομασία.
Είνας ποπάς πως εδά̤σ̆κευεν μίαν είπεν : « Ήντσαν έχ̆ δύο καμίσα̤, τ’ έναν να δί’ τον εφτεχόν». Η ποπαδία πα επήεν ‘ς σ’ οσπίτ’, έρθεν είνας γυρευός, εδέκεν ατον τ’ έναν καμίσ’ τη ποπα. Έρθεν ο ποπάς τη Σάββα ‘α ‘λλάζ’, «φέρεν το καμίσι μ’ ν’ αλλάζω, ποπαδία…». Λέ͜ει η ποπαδία : «Και, ΄κ̆ είπες δύο καμίσα̤ π’ έχ̆’ τ’ έναν να δί’ τον εφτεχόν ; Εγώ πα ατό εποίκα…». Νέτσ̆η ατό για τ’ άλλτς είπα ‘το, για τ’ εσέν’ ‘κ̆’ είπα ‘το….»
Έναν έν’ και ‘ς όλα̤ εμπαίν΄ (όνομαν)