Η κόρ’ και το καράβ’ (δημοτικό τραγούδι)

Κάπου ΄ς στην άσπρη θάλασσαν καράβ’ αρματωμένον,
καράβιν χ̆ιλιαρμάτωτον, εχπάστεν ΄ς σην Φραγκίαν.

Παρακολουθείστε το αφιερωματικό μου βίντεο

Αρχή κάλαντα κι αρχή του χρόνου, πάντα κάλαντα πάντα του χρόνου.
Αρχή μήλον έν’ κι αρχή κυδών’ έν’ κι αρχή σύκον έν’ το μυριγμένον.

Καλημέρα σας και πολλούς χρόνους.
Υείαν και χαρά ΄ς σον νοικοκύρη, υείαν και χαρά ‘ς σα παλληκάρα̤.

Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Τσαρτακλή εντός των θόλων της οποίας αντηχούσε η γλυκιά φωνή του αγαθού και λατρευτού μας λευϊτου παπα-Πρόδρομου, βρισκόταν στο μέσον της πόλεως της Τραπεζούντας μεταξύ δύο στενών δρόμων τους οποίους αποκαλούσαμε «τα στενά των Θερμοπυλών».

Ανάθεμα τη μάννα σου, τον κύρη και τ’ αδέλφα̤ σ΄,
τυραννίζ’νε τ’ εμόν την ψ̆ήν για να ευτάν’ τα κέφα̤ σ’.

Ανάθεμα την θάλασσαν π’ ευτάε͜ι την χωρισίαν,
έκαψεν και εμάντσε ‘με τ’ εγάπ’ς αροθυμία.

Δίστιχα Σταυρίν για το ανάθεμα Β Μέρος - Χρονικά του Πόντου 1943 Συλλογή Δ. Π. Σταυριώτη