Ο διωγμός αυτός ήταν τρομερός. Τριών αιώνων θυσίες και μαρτύρια κινδύνευαν να εξανεμιστούν. Ήταν φρικτά, τα βασανιστήρια και πολλά και ποικίλα και ανατριχιαστικά τα μαρτύρια, ενώ ήταν αδύνατη η ανθρώπινη φύσις και στέρεα ακόμη η προσήλωση στα εγκόσμια των περισσοτέρων.
Βίος Ἁγίου Μοδέστου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων ἐκ Σεβαστείας τοῦ Πόντου. Πηγή: Μέγας Συναξαριστής, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.
Φέρει Μόδεστε παμμάκαρ καὶ σὸν τάφον,
ἡ τὸν τάφον φέρουσα γῆ τοῦ Κυρίου. Βίος Αγίου Μοδέστου Πατριάρχου Ιεροσολύμων εκ της Σεβαστείας του Πόντου.
Τὴν 21ην Ἰανουαρίου οἱ ἐκ Τραπεζοῦντος Ἕλληνες στρέφουν εὐλαβικὰ τὴν σκέψη τους στὸν Ἅγιο Εὐγένιο τὸν πολιοῦχο τῆς πρωτεύουσας τῶν Κομνηνῶν. Ὡς προσφορὰ στὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου, ἡ Ποντιακὴ Ἑστία σὲ αὐτὸ τὸ τεῦχος της δημοσιεύει τὸ παρὸν ὑπόμνημα τοῦ συνεργάτου τῆς Εὐθυμίου μοναχοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Διονυσίου. Κρίσιμη ἐποχὴ (κατὰ τὸ ἀνθρώπινον) τῆς πάλης μεταξὺ ἐθνισμοῦ καὶ χριστιανισμοῦ ἦταν καὶ ἀπὸ τῶν δυσσεβῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ 284-310 καὶ Μαξιμιανοῦ 286-310 των παρανόμων ἀπαχθέστατος καὶ ἐπι μία δεκαετία διαρκέσας ἀμείλικτος κατὰ τῶν χριστιανῶν διωγμός.
Τη αυτή ημέρα, Μνήμη των από της Συγκλήτου Αγίων Μαρτύρων των έξω της πυράς απολειφθέντων και με διαφόρους τρόπους βασανισθέντων και τελειωθέντων.
Ο Άγιος Ίνδης εν τη θαλάσση βληθείς τελειούται
«Ίνδην ακούω του βίου λαβείν πέρας,
Άκρον καταντήσαντα προς βυθού πέρας».
«Έκτην συνάπτω ταις φρονίμοις Παρθένοις,
Την ψευδόμωρον Δόμναν εκτετμημένην»
Η Αγία Μάρτυς Δόμνα ήταν και αυτή κατά τους χρόνους του Μαξιμιανού.
