Αγίου Μεγάλου Βασιλείου, Ομιλία στους Αγίους Τεσσαράκοντα (Σαράντα) Μάρτυρες*.
Το θαυμάσιο τούτο κείμενο δε ξέρουμε ποιο χρόνο γράφηκε. Εκφωνήθηκε όμως στη μνήμη (9 Μαρτίου) των 40 Μαρτύρων, που το 320 θανατώθηκαν κατά το διωγμό του Λικινίου. Τους ιερούς αυτούς αθλητές, επειδή γενναία ομολόγησαν πίστη στον Χριστό, τους σύναξαν και τους έστησαν στην παγωμένη λίμνη στο κέντρο της Σεβάστειας. Ο Μέγας Βασίλειος, χάρη στις άριστες ιατρικές του γνώσεις, περιγράφει με τρόπο εκπληκτικό τις διεργασίες που συντελούνται στον ανθρώπινο οργανισμό από το ψύχος και το πάγωμα και πώς επέρχεται ο θάνατος. Πέραν όμως τούτου έχουμε στα μάτια μας ένα πολύ αρρενωπό κείμενο, έξοχα δομημένο, που δίνει ανάγλυφη τη θεολογία του μαρτυρίου, τη σημασία που αυτό έχει για τον ίδιο το μάρτυρα, για τους λοιπούς πιστούς και για την Εκκλησία γενικά. 

Συνέχεια από το πρώτο μέρος.
Η κοινωνική διαστρωμάτωση της ορθόδοξης κοινότητας Αδάνων
Στην πλειονότητά τους οι ορθόδοξοι του νομού Αδάνων κατοικούσαν στα τρία αστικά κέντρα του νομού. Η συγκέντρωση του πληθυσμού αυτού στα αστικά κέντρα δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Οι προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής αποτέλεσαν δέλεαρ για την εγκατάσταση ορθόδοξων χριστιανών από άλλες περιοχές. Η κατεύθυνση της μεταναστευτικής κίνησης προς τα αστικά κέντρα προσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική φυσιογνωμία της κοινότητας των Αδάνων.

Η πόλη των Αδάνων υπήρξε παλιό αστικό κέντρο της Κιλικίας, ευφορότατης περιοχής της νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας. Η πόλη άκμασε κατά τη Ρωμαϊκή εποχή ως διοικητικό και οικονομικό κέντρο. Η περιοχή διατηρήθηκε υπό τον έλεγχο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέχρι και την εμφάνιση του Ισλάμ. Από τότε η Κιλικία αποτέλεσε ένα από τα πολιτισμικά και γεωγραφικά σύνορα στα οποία συναντήθηκαν, ανταγωνίστηκαν και συναλλάχθηκαν ο ισλαμικός και ο χριστιανικός κόσμος. Ήδη από τον 7ο αιώνα η περιοχή της Κιλικίας και της πόλης των Αδάνων άλλαξε πολλές φορές χέρια, καθώς υπήρξε το επίκεντρο της αντιπαράθεσης Βυζαντινών, Αράβων και Αρμενίων. Κατά το 13ο και 14ο αιώνα η πόλη των Αδάνων άκμασε ως κέντρο του βασιλείου της Μικράς Αρμενίας.

Η ανδρική και γυναικεία ενδυμασία στη Φάτσα του Πόντου. Στη συνέντευξη-καταγραφή αυτή του Σανταίου κ Σίμου Λιανίδη που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών στις 15 Ιουλίου του 1967, στα Αλώνια Κίτρους Κατερίνης, συμμετέχουν οι : Παντελής Παντελίδης 77 ετών, η σύζυγος του Δέσποινα το γένος Τοπαλίδη και ο διδάσκαλος κ. Κωνσταντίνος Βασιλειάδης 77 ετών.     Παρακολουθείστε το βίντεο μου για την Ανδρική και Γυναικεία ενδυμασία στη Φάτσα του Πόντου

Στο δεύτερο μέρος της απομαγνητοφώνησης της πολύ σημαντικής συνέντευξης-καταγραφής του, ο κ. Παντελής Παντελίδης περιγράφει: Τη διαρρύθμιση των δωματίων των σπιτιών στη Φάτσα του Πόντου και τη χρήση που είχε το κάθε δωμάτιο. Σημαντική επισήμανση γίνεται για το αναγκαίον (η τουαλέτα – το μέρος) η οποία ήταν πάντα εκτός της κύριας κατοικίας και κυρίως σε ένα απόμερο μέρος, μάλιστα όπως αφηγείται κάποια σπίτια στερούνταν αυτού του πολύ αναγκαίου μέρους του σπιτιού. Περιγράφει επίσης όλα τα βοηθητικά οικήματα του σπιτιού όπως τις αποθήκες, τα μαντρία κτλ.   Παρακολουθείστε το βίντεο μου για το Γιαλατζούκ της Φάτσας του Πόντου Β' Μέρος