Προσπάθεια διάσωσης του σκοπού (μουσικής - μελωδίας) καθώς ο στίχος ανήκει στον Χρύσανθο Θεοδωρίδη και περιγράφει την προσωπική του οικογενειακή απώλεια.

Ν’ αηλί π’ ορφανί(ου)μαι για ‘σόν κύρ’ για τη μάνα μ’
για τ’ ατόν χάται η χαρά και απομέν’ το κλάμαν

Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο

Tweet

Έπαρ’ με κόρη έπαρ’ με βαρέα γέρος κ̆ι είμαι
σην χαμαιλέτεν έμενα τα γένια̤ μ’ ελευρώθαν

΄ς σα χάρκια ξημερούμε εγώ κι αφκά σον ελεπόν-ι
για τ’ ατό επερίσσεψαν σον πρόσωπο μ’ τα σούφρας

Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο

Tweet

Πρόκειται για κωμόπολη και λιμάνι δυτικά της Τραπεζούντας. Στη θέση των σημερινών Πλατάνων ήταν κτισμένη η αρχαία Ερμώνασσα η οποία ονομάστηκε Φαρνακία επι βασιλείας Φαρνάκη του Α΄. Κατοικείτο απο 2000 κατοίκους μισοί εκ των οποίων ήταν χριστιανοί. Ετούτης της ελληνικής πολιτείας η δόξα χάνεται μέσα στα βάθη των αιώνων. Το ελληνικό δαιμόνιο απ’ τα χρόνια τα παλιά έχει εξερευνήσει όλες τις ακτές του Ευξείνου Πόντου. Έλυσε το μυστήριο της μαύρης θάλασσας και αξιοποίησε όλη τη γύρω περιοχή. Στα χρόνια τα κατοπινά το ελληνικό πνεύμα καταξιώθηκε σε ολόκληρο το χώρο του Πόντου. Στην περιοχή Πλατάνων οι Έλληνες μεγαλούργησαν. Τα Πλάτανα είναι Κωμόπολη παραθαλάσσια. Είναι χτισμένη στη θέση όπου βρισκόταν η αρχαία πολίχνη Ερμώνασσα την οποία αναφέρει ο Στράβωνας αλλά και άλλοι γεωγράφοι, σαν πόλη εμπορική.

Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο για τα Πλάτανα του Πόντου

Tweet

Οι πόθοι και οι επιθυμίες ενός έθνους το χαρακτηρίζουν καλύτερα από κάθε τι άλλο, καταδεικνύοντας τις τάσεις, τον χαρακτήρα, τα ιδανικά και τις επιδιώξεις του, τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και στον υλικό. Συνεπώς ο χαρακτήρας των Ελλήνων του Πόντου αντικατοπτρίζεται στα λαϊκά του τραγούδια τα οποία εκφράζουν τις μύχιες επιθυμίες του, τις βλέψεις στο επίπεδο της βιοτικής πάλης και τα ιδεώδη με τα οποία γαλουχήθηκε. Σε ένα ποίημα το οποίο ανάγεται χρονολογικά στην εποχή προ της αλώσεως της Τραπεζούντας, ο ελεύθερος τότε Έλληνας Πόντιος φαίνεται πόσο ατίθασος είναι και πόσο η περιβάλλουσα άγρια και μεγαλοπρεπής φύση με τα υπερύψηλα βουνά, τα βαθύσκια δάση και τους ροχθούντας ορμητικούς ποταμούς, συνέτεινε στη διάπλαση ανδρικού χαρακτήρα, ορμητικού, υπερήφανου, που περιφρονεί τις υλικές απολαύσεις, αρκουμένου στον έρωτα, την ελευθερία και τη δόξα.

Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο

Tweet

Ερωτικό τραγούδι της αγροτικής ζωής τοποθετημένο πάνω στο χορό Ομάλ’ της περιφέρειας Όφεως του Πόντου
Παίζει λύρα και τραγουδά ο Στάθης Ευσταθιάδης με τον Ηλία Αραβίδη γεννημένο το 1888.

Απέσ’-ιμ’ έχω μάστορα μαθίζ’ ‘με τραγωδίας
απ’ έναν-έναν λέγ’ ατά και καίγω την καρδία σ’

Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο για το εν λόγω δημώδες άσμα

Tweet