Λαογραφικά Κοτυώρων Πόντου - Άκογλους Ξενοφώντας. Αρχείον Πόντου, Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.
Κοτυωρίτισσα κόρη με την τοπική της ενδυμασία, της ζουπούνας. Στο κεφάλι φέρει κουρσίν, δηλαδή φέσι με χρυσό σύρμα (σιρματερό κεντημένο). Μπροστά έχει στη σειρά από 40 ως 60 φλουριά των 10 γροσιών το καθένα.
Η γυναικεία ενδυμασία της ζουπούνας στα Κοτύωρα του Πόντου. Παρακολουθείστε το βίντεο
Άγιος Θεοφύλακτος επίσκοπος Νικομήδειας Πόντου - Πίστη και ανδρεία – Πόντος και Ορθοδοξία
Τω αυτώ Μηνί Μαρτίω Η΄, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Θεοφυλάκτου Επισκόπου Νικομηδείας Πόντου.
« Καὶ σαρκὸς ἐξόριστος, ὡς καὶ πατρίδος,
Θεῖος Θεοφύλακτος, οὗ Θεὸς φύλαξ.
Ἤλυθεν ὀγδοάτῃ Θεοφύλακτος Θεοῦ ἄγχι »
Άγιος Θεοφύλακτος επίσκοπος Νικομηδείας Πόντου - Παρακολουθείστε το σχετικό μου βίντεο
Σεράντα μήλα κόκκινα - Τραγούδι των Ελλήνων του Κάρς και του Καυκάσου. Στο βίντεο παίζει και τραγουδά ο Γιάννης Χαραλαμπίδης απ' το Μουζαράτ του Κάρς.
Σεράντα μήλα κόκκινα σο γιαγλίγι δεμένα,
σεράντα σεβντάς να εφτάς ‘κ̌ι’ εβρίκς άμον εμένα.
Παρακαλουθείστε το σχετικό μου βίντεο κι ακούστε το δημοτικό αυτό τραγούδι
Τα όπλα των Σανταίων - Μ Κ Νυμφόπουλου. Σίσ̆, γαμά̤ν, πισ̆τόφ, τυφά̤νκ, κάμαν, ρεβόλ, μαρτίν.
Το πιο παλιό από τα όπλα αυτά ήταν το σίσ̆. Πρόκειται για το δόρυ το οποίο εξέλιπε στις ημέρες μας. Όλα τα άλλα όπλα τα είχαμε στην εποχή μας και τα χρησιμοποιούσαμε. Ήταν τόσο προσφιλή στους Σανταίους τα όπλα αυτά ώστε κι εμείς οι δάσκαλοι ζωνόμασταν το γκρά με τα 100 και 200 φυσίγγια του και τρέχαμε όπου ήταν κίνδυνος.
Οι Έλληνες απανταχού της γης όπως κι ο Ελληνισμός του Πόντου πάντα ανήσυχος και φιλοπρόοδος δεν έμενε ποτέ ακλόνητος στις παλιές παραδόσεις αλλά πάντοτε αφομοίωνε όλα εκείνα τα πολιτισμικά στοιχεία των γειτονικών λαών και τα ενέτασσε στην καθημερινότητα του όταν κι όποτε το έκρινε σκόπιμο, χρήσιμο ή απαραίτητο. Έτσι η παράδοση των λαών εμπλουτίζεται ποικιλοτρόπως από ξένα στοιχεία που ανήκουν σε άλλους λαούς και συμβαίνει αβίαστα μέσα στο ρου της ιστορίας αυτή η διαδικασία της ανταλλαγής ή του δανεισμού ενδυμασιών, μουσικής, χορών, εθίμων κ.ο.κ.
Ακούστε τον Γεώργιο Λογοθέτη στη λύρα και το τραγούδι σε ένα ρωσικό σκοπό
Στα δρώμενα της εθιμοτυπίας του γάμου στον Πόντο, εντάσσεται και το τραγούδι που ακολουθεί. Τη χρονική στιγμή που οι κοπέλες και νυφάδες άναβαν το γλέντι στο σπίτι της νύφης και ετοίμαζαν τα νυφοσκεπάσματα, δηλαδή το χτένισμα και το ντύσιμο της νύφης, τραγουδούσαν αυτό το δημοτικό τραγούδι με μικτό στίχο (στα τουρκικό και ελληνικά). "Εϊ καζελέρ γιόλ κιοριουντιού αμάν αμάν, Ιστέ τα πέν κιτίγιορουμ" = Έ σύντροφοι ο δρόμος φάνηκε, και να που εγώ πηγαίνω. Σήμερον μαύρος ουρανός σήμερον μαύρη μέρα, σήμερον ξεχωρίουνταν μάνα και θυγατέρα.
Ακούστε τον Γεώργιο Λογοθέτη στον Γαμήλιο σκοπό Αχπαστόν Εϊ καζελέρ γιόλ κιοριουντιού