Ας είχα την σαϊτα μ' κι ας έμνε παλληκάρι δωδεκάχρονον. Ποντιακή ποίηση
Οι πόθοι και οι επιθυμίες ενός έθνους το χαρακτηρίζουν καλύτερα από κάθε τι άλλο, καταδεικνύοντας τις τάσεις, τον χαρακτήρα, τα ιδανικά και τις επιδιώξεις του, τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και στον υλικό. Συνεπώς ο χαρακτήρας των Ελλήνων του Πόντου αντικατοπτρίζεται στα λαϊκά του τραγούδια τα οποία εκφράζουν τις μύχιες επιθυμίες του, τις βλέψεις στο επίπεδο της βιοτικής πάλης και τα ιδεώδη με τα οποία γαλουχήθηκε. Σε ένα ποίημα το οποίο ανάγεται χρονολογικά στην εποχή προ της αλώσεως της Τραπεζούντας, ο ελεύθερος τότε Έλληνας Πόντιος φαίνεται πόσο ατίθασος είναι και πόσο η περιβάλλουσα άγρια και μεγαλοπρεπής φύση με τα υπερύψηλα βουνά, τα βαθύσκια δάση και τους ροχθούντας ορμητικούς ποταμούς, συνέτεινε στη διάπλαση ανδρικού χαρακτήρα, ορμητικού, υπερήφανου, που περιφρονεί τις υλικές απολαύσεις, αρκουμένου στον έρωτα, την ελευθερία και τη δόξα.
Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο
Ερωτικό τραγούδι της αγροτικής ζωής τοποθετημένο πάνω στο χορό Ομάλ’ της περιφέρειας Όφεως του Πόντου
Νομός Αττικής
Τω αυτώ μηνί Μαϊω ΚΒ (22α), μνήμη του αγίου μάρτυρος Βασιλίσκου ανεψιού του αγίου Θεοδώρου του Τύρωνος.
Όντες φορείς και ν’ αναλλάεις τα σοκάκια γελούνε
Κόρογλους ή Κιόρογλους (μιμητικός χορός αναπαράστασης με ομοιώματα αλόγων). Κατέγραψα τα βήματα του χορού στις 17 Σεπτεμβρίου 2009 στον Πλατανότοπο Καβάλας. Η μουσική καταγραφή έλαβε χώρα στις 22 Οκτωβρίου του 2006. Στο ηχητικό ντοκουμέντο της καταγραφής παίζει λούρα και τραγουδά ο ίδιος ο κ. Σπύρος Γαλετσίδης. Όλες τις πληροφορίες του προσώπου του Κόρογλου αλλά και του χορού, μου τις έδωσε ο αείμνηστος κ.Σπύρος Γαλετσίδης, λαικός οργανοπαίκτης, τραγουδιστής και χορευτής πρώτης γενιάς, γεννημένος στο Κοϊνίκι Γαρέσαρης.