Νικοπολίτικον Ομάλ' - Γαρεσαρέτ'κον Ομάλ' - Κουνιχτόν  - Σιπρτού. Το Κουνιχτόν είναι ομαλός μικτός χορός της περιφέρειας Νικοπόλεως, Κολωνίας του Νομού Κερασούντας. Είχε αργή συνήθως χρονική αγωγή και χορευόταν από άντρες και γυναίκες. 

Εχπάσταν και ΄ς σο Τσ̌άμπασιν τ΄ Ορντούς τα παλικάρια,
κι' ερούξαν απ' οπίσ' ατουν' κορτσόπα και νυφάδια̤.

Με τοι Ταμερτσ̌άντας έναν οσπίτ' εχώριζε μας. Με τον άντρα μ' τηνάν επέρα, εντάμα ετράνυναμε από μικροθέας κιαν' ούλον εντάμαν έμ'νες. Αβράμψ, άντρας-ι-μ' 'ς σα δουλείας ούλα̤ εβοήθανε μας. Εγώ επέγ'να σ' εγεινέτερα ΄ς σο θέρος με την αδερφήν ατ', κι' εκείνος συνέλ'κο μ' έτον, έρχουτον εβοήθανεν εμάς.

Το Κότσ̌αρι είναι ένας από τους γνωστότερους Ποντιακούς χορούς και ίσως ο περισσότερο φημισμένος μαζί με το "Λάζικον" το Σέρρα χορό. Εντάσσεται στην ομάδα των ζωηρών κυκλικών αγροτικών μεικτών ίσιων χορών με κουτσά βήματα και χορευόταν σε σύντομο αλλά όχι πολύ γρήγορο δίσημο ρυθμό (2/4) με τα χέρια δεμένα στους ώμους. Τα βήματα-μέτρα του χορού είναι οκτώ και χωρίζονται σε δύο χορευτικές ομάδες.

Το Κοτσαγκέλ' χορεύεται απο άνδρες και γυναίκες και συνοδεύεται απο τραγούδι. Χορεύεται κατά τα ξημερώματα και σηματοδοτεί την τελευτή του γάμου. O ρυθμός του είναι δίσημος. Παρομοιάζεται με το χορό Γέρανο, των αρχαίων Ελλήνων. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο χορός αυτός αποδίδεται στον Θησέα, ο οποίος αφού σκότωσε τον Μινώταυρο, με τη βοήθεια της Αριάδνης, φεύγοντας απ' την Κνωσό σταμάτησε στη Δήλο.