• Home
  • Γλώσσα
  • Ο δι̤άβολον κουμπάρον. Θρύλοι και παραμύθια εξ’ Αργυρουπόλεως Πόντου. Συλλογή Π. Σαλλαπασίδη

Ο δι̤άβολον κουμπάρον. Θρύλοι και παραμύθια εξ’ Αργυρουπόλεως Πόντου. Συλλογή Π. Σαλλαπασίδη

Οικογένεια Αθανασίου Τσαπακίδη - Αργυρούπολις Πόντου Ένας διεστραμμένος χωρέτες εποίκεν τον διάβολον κουμπάρον. Ασό έτον κουμπάρος άτ’ πάντα ελάλνε ατον σα κέφια και σα χαράντας ατ’. Ο δι̤̤άβολον άμαν ‘κ̆’ εκράτνεν την γλώσσαν ατ’.

Όσα έρχουντον ση κουμπάρι-ατ’, πάντα εβάλνεν φίσ̆ι̤α σην παρέαν κι ερχίνεναν σο τάβιγμαν. Έναν ημέραν επουγαλέφτεν ο κουμπάρος ατ’ κι είπεν ατον: Λελεύω ‘σε κουμπάρε, πουρνά την Κερεκήν θα σουμαδεύω τον δεξιμάτς, εσύ μ’ έρχεσαι, γιατί πάντα εβγάλτς νιζά̤δες. Τσ̆ίπ καλά, είπεν ο δι̤άβολον, ‘κ̆ι’ θα έρχουμαι κι’ ινσαλλάχ να μη έχετε καυγάδας. Ο δι̤άβολον άμαν ‘κ̆’ επόρεσεν να έτρωγεν, ‘κ̆’ εκάθουντον κά την προσβολήν τη κουμπάρι-ατ’. Επήγεν εκάτσεν την Κερεκήν σο σταυροστράτ’ τη χωρί, κι όντιναν καλεσμένον έλεπεν να πάει σα σουμάδι̤α έλεγεν ατον: Άτσαπα τη καζκάρας τ’ άσπρον έν’ πολλά για το μαύρον; Επήγαν σα σουμάδι̤α έφαγαν, έπιαν, εχόρεψαν, έρθαν σο κέφ’. Κάποιος ασοί λαλεμέντς εντώκεν σο νούν ατ’ ντ’ ερώτεσεν ατόν ο δι̤άβολον. Εσκώθεν εστάθεν ση μέσ’ απές κι ερώτεσεν. Ε! παιδάντ, ποίος απ’ εσάς εξέρ’ τη κοζκάρας τ’ άσπρον έν πολλά για το μαύρον; Σ’ ατό απάν’ εγένταν ταράφι̤α̤, εσούρεψαν το κάμας ατουν κι εμαχαιρίγαν, κι είδαν κι έπαθαν να χωρίζνατς και να δεβάζνατς πλάν. Τ’ άλλ’ την Κερενήν έρθεν κι ο κουμπάρος ατ’ ο δι̤άβολον σ’ ευχαρίστεμαν. Κουμπάρε καλόν κι ευλογημένον το σουμάδ’ και μούλταγα καυγάν τιδέν κι εγέντον ασο ‘κ̆’ έμνε εγώ αδά. Κουμπάρε, είπεν ατον ο χωρέτες, εσύ ‘κ̆’ έσνε αδά άμαν τ’ άσπρας και τα μαύρας τα χαπάρι̤α σ’ αδά έταν.

Λεξιλόγιο:
Φίσι̤α = φυτίλια – διαβολές
Τάβιγμαν = φιλονικεία
Επουγαλέφτεν = βαρέθηκε
Πουρνά = πρωί
Λελεύω σε = να σε χαρώ
Σουμαδεύω = αρραβωνιάζω
Νιζά̤δες = καυγάδες (τουρκ.λέξη)
Καζκάρα = κορώνα (πουλί)
Τσ̆ίπ = πολύ
Ινσαλλάχ = είθε να δώσει ο θεός (τούρκ. λέξη)
Άτσ̆απα = άραγε
Εντώκεν = χτύπησε
Ταράφια = χωρίστηκαν σε δύο αντιμαχόμενα μέρη (τούρκ.λέξη)
Κάμας = σπαθιά
Πλάν’ = πέρα
Μούτλαχα = χωρίς άλλο

"Ο Διάβολον Κουμπάρον". Θρύλοι και παραμύθια εξ’ Αργυρουπόλεως Πόντου. Πηγή: Ποντιακά Φύλλα – Συλλογή Π. Σαλλαπασίδη

Ποντιακή Ιστορία & Λαογραφία - Βασίλειος Β. Πολατίδης - www.kotsari.com 

Pin It

Print

Add comment


Security code
Refresh

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ