Δρημήτρης Δριμήτριος Δημήτριος. Ποικίλα γλωσσικά εξ' Οινόης Πόντου
Στη μελέτη, “Φωνητικά – ετυμολογικά και σημασιολογικά” ο Φαίδων Κουκουλές, αφού παρατήρησε ότι σε πολλές λέξεις της Ελληνικής γλώσσας αναπτύσσεται ένα (ρ) από λόγους αφομοίωσης, πράγμα που βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική, παραθέτει σαν παράδειγμα της ανάπτυξης αυτής ακριβώς από την αρχαία γλώσσα μαζί με άλλα και το Δριμήτριος, που διαβάστηκε σε επιγραφή ή πάπυρο.
Δρημήτρης - Δριμήτριος - Δημήτριος. Ποικίλα Γλωσσικά εξ' Οινόης Πόντου. Αναφέρει πως για μερικές όμοιες λέξεις, όπως: Στρειριεύς, στρατήρ, πρατρίδι, ελητρούργησαν, κ.α. οι εκδότες του έργου “Grammatik der Attischen Inschriften” Meinsterhans και Schwyzer νομίζουν ότι στην αρχή έγινε μετάθεση του (ρ) κι ύστερα αυτό απόμεινε και στην παλιά και στην καινούρια θέση του, και στο τέλος λέει πως κι ο G. Mayer στην Griechische Grammatik φρονεί ότι το (ρ) μεταπήδησε από την επόμενη συλλαβή. Το πολύ συνηθισμένο στην Οινόη του Πόντου Δρημήτης, υποβάλλει τις παρακάτω σκέψεις: Πάντως κι αν το (ρ) δεν μετατέθηκε ή δε μεταπήδησε από τη θέση του, βλέπουμε εδώ πως έπεσε από την τρίτη συλλαβή μετά την παρουσία του στην πρώτη. Δεν είναι βέβαια αναγραμματισμός, το Δρημήτης είναι το αρχαίο Δριμήτριος (Δρημήτριος). Κι έχει παράγωγα όσα και το Δημήτριος, δηλαδή : Δρημητάκης, Δρημητίτσης, Δρημητός. Ώστε με κάποια σιγουριά μπορούμε να πούμε πως μερικές φορές ύστερα από την ανάπτυξη του νέου (ρ) το παλιό εξαφανίζεται, μα χρειάζονται κι άλλα παραδείγματα.
Ποντιακή Διαλεκτολογία - Ιστορία & Λαογραφία - Βασίλειος Β. Πολατίδης - www.kotsari.com
