Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Γλώσσα
Είνας ποπάς πως εδά̤σ̆κευεν μίαν είπεν : « Ήντσαν έχ̆ δύο καμίσα̤, τ’ έναν να δί’ τον εφτεχόν». Η ποπαδία πα επήεν ‘ς σ’ οσπίτ’, έρθεν είνας γυρευός, εδέκεν ατον τ’ έναν καμίσ’ τη ποπα. Έρθεν ο ποπάς τη Σάββα ‘α ‘λλάζ’, «φέρεν το καμίσι μ’ ν’ αλλάζω, ποπαδία…». Λέ͜ει η ποπαδία : «Και, ΄κ̆ είπες δύο καμίσα̤ π’ έχ̆’ τ’ έναν να δί’ τον εφτεχόν ; Εγώ πα ατό εποίκα…». Νέτσ̆η ατό για τ’ άλλτς είπα ‘το, για τ’ εσέν’ ‘κ̆’ είπα ‘το….»
Print
Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Γλώσσα
Ένα απ’ τα σπουδαιότερα ζωντανά τεκμήρια περί της διαφορετικής προφοράς των φωνηέντων του ελληνικού αλφάβητου κατά την αρχαιότητα είναι η σημερινή προφορά του (η) στην ποντιακή διάλεκτο. Σε όλες σχεδόν τις λέξεις της ποντιακής διαλέκτου το (η) προφέρεται ως καθαρό (ε) πράγμα που επιβεβαιώνει εν μέρει τη θεωρία του Εράσμου. Παρακάτω παραθέτουμε μια μικρή συλλογή από λέξεις από την οποία μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες έχοντας αυτή την ορθογραφία με τα διάφορα ι, υ, η, ει, οι, και ε, αι, ή ο, ω, κλπ είχαν φυσικά και τους λόγους ύπαρξης τους.
Print