Μάρτιος μήνας κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη - Μέγας Συναξαριστής

Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Ιστορία

Ο Μήν ούτος, αδελφοί, ονομάζεται αρχή και πρώτος των μηνών από τον προφήτην και θεσπέσιον Μωυσήν, και ούτω γράφεται περί αυτού εν τω βιβλίω της Εξόδου «Ο μήν ούτος υμίν, αρχή μηνών, πρώτος εστί υμίν εν τοις μησί του ενιαυτού» (Εξόδου ΙΒ’ 1) και εν τω βιβλίω της Γενέσεως μανθάνομεν, ότι κατά την συμφωνίαν των ιερών ερμηνευτών εις τον μήνα τούτον εποίησεν ο Θεός όλα τα αισθητά κτίσματα εκ του μη όντως εις το είναι.

Ο μήνας Μάρτιος κατά τον Μέγα Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη. Και τούτο γίνεται φανερόν, διότι κατ΄έτος εις τον Μάρτιον μήνα η γη βλαστάνει τας βοτάνας και τα χόρτα, καθώς και τότε εβλάστησε ταύτα εις την δημιουργία του κόσμου, ότε ο Θεός επρόσταξε και είπε: «Βλαστησάτω η γή βοτάνην χόρτου» (Γεννέσεως Α’11) και διότι εις τον Μάρτιον γίνεται η γλυκυτάτη Άνοιξις και η θάλασσα γαληνιά, και ο ουρανός φαίνεται διαυγέστερος και λαμπρότερος, ελευθερούμενος από την συννεφιά του προλαβόντος χειμώνος. Καθώς ταύτα έγειναν και κατά την πρώτην εκείνην δημιουργίαν του κόσμου. Όθεν ακολούθως εις τον Μάρτιον τούτον μήνα έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, εις τούτον τον μήνα ηλευθερώθη ο Ισραηλιτικός λαός από την αιχμαλωσίαν του Φαραώ, και το Πάσχα εποίησε, και την ερυθρά θάλασσα επέρασε, κατά το ρητόν της Εξόδου, το οποίον αναφέραμεν ανωτέρω. Μήνας Μάρτιος - Λαογραφικά Κοτυώρων Πόντου του Άκογλου Ξενοφώντα Εις τούτον τον μήνα εισήλθον οι Ισραηλίται εις την γήν της επαγγελίας, ήτοι εις την Ιερουσαλήμ, καθώς τούτο συνάγεται από το βιβλίον του Ιησού του Ναυή, όπου γράφεται ότι οι Ισραηλίται έκαμον το Πάσχα εις την Ιεριχώ κατά την δεκάτην τετάρτην του μηνός, δηλαδή του Μαρτίου «Και εποίησαν οι υιοί Ισραήλ το Πάσχα τη τεσσαρακαιδεκάτη ημέρα του μηνός αφ’ εσπέρας, επί δυσμών Ιεριχώ εν τω πέραν του Ιορδάνου εν τω πεδίω (Ιησού του Ναυή Ε’ 10). Εις τούτον τον μήνα κατέβη από τους ουρανούς ο Υιός του Θεού δια την σωτηρίαν ημών και συνελήφθη εις την μακαρίαν κοιλίαν της αειπαρθένου Μαρίας, σάρκα εξ αυτής δανεισάμενος, ήτοι κατά την εικοστήν πέμπτην του Μαρτίου τούτου κατά την οποίαν εορτάζεται ο Ευαγγελισμός της κυρίας Θεοτόκου και η του Θεού Λόγου άσπορος σύλληψις. Κατά τον μήνα τούτον, ήτοι κατά τας εικοσιτρείς του Μαρτίου κατεδέχθη να λάβη ο Κύριος τον δια του σταυρού θάνατον, και κατά την εικοστήν πέμπτην του ιδίου τούτου μηνός Μαρτίου ανέστη ο Κύριος εκ του μνήματος ότε και κύριον Πάσχα λέγεται, και δια της αναστάσεως του εχάρισε εις ημάς θεοπρεπώς την ανάστασιν. Εις τον μήναν τούτον πιστούμεθα ότι θα γίνη και η κοινή και παγκόσμιος όλων των ανθρώπων ανάστασις ομοίως και η παντελής και ακατάλυτος πάντων των κτισμάτων αποκατάστασις. Όθεν όστις ονομάσει τον Μάρτιον τούτον μήνα άρτιον, φερωνύμως και προσφυώς θέλει τον ονομάσει, επειδή εις τον μήνα τούτον ευρίσκει περιεχόμενα τα μυστήρια όλα της πλάσεως και αναπλάσεως των ανθρώπων και όλη της κτίσεως, όσα έγειναν και γίνονται και θα γένωσι. Ούτος ο μήν υπό μέν των Εβραίων ονομάζεται Νισάν, υπό δε τον Λατίνων πρώτον μέν ωνομάζετο Πρίμος ήτοι πρώτος, ύστερον δε ωνομάσθη από τον Ρέμον τον οικοδομήσαντα την πόλιν Ρώμην, και δόντα εις αυτή το όνομα Μάρτιος, εξ αιτίας τοιαύτης ο Ρέμος ούτος έκτισεν ιερόν του ψευδωνύμου θεού Άρεως κατά τον Πρίμον τούτον μήνα. Ότε δε ετελείωσε και εγκαινίασε τότε μετωνόμασε Μάρτιον τον μήνα τούτον, το οποίον δηλαδή ελληνιστί μήν του Άρεως, εποίησε δε τούτο ίνα με το όνομα αυτό τιμήσει τον ιδικόν του Θεόν. Και δια να μεταχειρισθώμεν τον λόγον μας, ολίγον τι έξω της υποθέσεως, ο μήν ούτως ωνομάσθη Μάρτιος ήτοι μήν άρτιος και τέλειος, επειδή ο πρότερος μήν του Φεβρουαρίου είναι ατελής και κολοβός και δια μέν του ατελούς Φεβρουαρίου δηλούνται αι πρό της κρίσεως και της κοινής Αναστάσεως ημέραι, περί των οποίων νομίζω ότι είπεν ο Κύριος αινιγματωδώς εν Ευαγγελίοις: «Ότι ειμή εκολοβώθησαν οι ημέραι εκείναι, ούκ αν εσώθη πάσα σάρξ» (Ματθαίου ΚΔ’ 22) δια δε του τελείου και αρτίου τούτου μηνός δηλούται η τελειότης και αρτιότης την οποίαν θα λάβωσι τότε οι άνθρωποι δια της κοινής Αναστάσεως, και πάσα η κτίσις δια της αφθαρσίας και αποκαταστάσεως. Ποία εστάθη η πρώτη ημέρα κατά την οποίαν έκτισεν ο Θεός τον κόσμον; Ο μέν Ματθαίος ο πεζός χρονογράφος και ο Ξανθόπουλος και Ευσέβιος ο Παμφίλου είπον ότι ήτο η εικοστή Πέμπτη του Μαρτίου. Μάρτ'ς - Ο μήνας Μάρτιος - Ιστορία Εορτές & Λαογραφία των Ελλήνων στον Πόντο Ο δε πατριάρχης Αναστάσιος είπεν ότι ήτο η εικοστή του Μαρτίου η δε εικοστή Πέμπτη εγένετο η ημέρα εν η έκτισεν ο Θεός τον άνθρωπον κατά την οποίαν έγεινεν ο Ευαγγελισμός και η Ανάστασις. Αληθέστερον όμως είπεν ο πεζογράφος Δαμασκηνός ότι πρώτη ημέρα εν η έκτισεν ο Θεός τον κόσμον εγένετο η δωδεκάτη Μαρτίου κατά δε την εικοστήν πέμπτην Μαρτίου παρέβη ο Αδάμ την εντολήν του Θεού. Αληθέστερον δε ούτως λέγειν καθότι η τετάρτη ημέρα εν η εγένοντο οι φωστήρες ήτο η δεκάτη πέμπτη του Μαρτίου επειδή η σελήνη ευρέθη τότε δεκατεσσάρων ημερών και δεκαοκτώ ωρών και εικοσιδύω πρώτων λεπτών, διότι εις τόσον διάστημα γίνεται η σελήνη τελεία και πλησιφαής και ολόφωτος, καθώς διδάσκουσιν ο θεός Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο νομικός Ματθαίος ο Βλάσταρις και ο κυρ Μιχαήλ ο Ψελλός, και πάντες οι νεότεροι αστρονόμοι. Εκ τούτου λοιπόν συνάγεται ότι η έκτη ημέρα της εβδομάδος κατά την οποία επλάσθη ο άνθρωπος, ήτο δεκάτη εβδόμη του Μαρτίου. Πλήν αι ένδεκα πρώται είναι ημέραι του Μαρτίου ήσαν ανυπόστατοι και ανύπαρκτοι επειδή εννοούνται γεγενημέναι πρό της γενέσεως του κόσμου και των φωστήρων, διότι ευρέθη τότε η σελήνη τελεία ως είπομεν και όρα περί τούτου τονΣεβαστόν Τραπεζούντιον εν τη β’ ερωτήσει. Ο μήνας Μάρτιος είναι αρχή φυσική της γεννήσεως όλων των καρπών της γής, ο δε Σεπτέμβριος είναι η φυσική αρχή της συλλήψεως και εγκυμοσύνης όλων σχεδόν των καρπών. Αλλά και τα θεμέλια και οι επακταί από τον Μάρτιον μήνα άρχονται. Άλλοι δε προσθέτουσι και άλλην αιτίαν, δια την οποίαν ονομάζεται Μάρτιος ο μήνας ούτος, ήγουν μην του Άρεως, καθότι εν τω μηνί τούτω ως επιτοπλείστον συνειδίζουσι να συγκροτώσιν οι βασιλείς τους πολέμους, επι των οποίων ήτο έφορος ο πολεμοποιός Άρης, κατά την των Ελλήνων δόξαν. Οι Άγιοι Μεγάλοι Τεσσαράκοντα μάρτυρες οι εν Σεβαστεία του Πόντου μαρτυρήσαντες τω 320 μ.Χ.