Μιχαήλ Α' Μέγας Κομνηνός
Ο Μιχαήλ Α' Μέγας Κομνηνός (1285-μετά το 1355), υπήρξε Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας για μία μέρα το 1341 (στις 30 Ιουνίου) και από 3 Μαϊου 1344 ως 13 Δεκεμβρίου 1349. Ήταν ο νεώτερος γιος του Αυτοκράτορα Ιωάννη Β'. Η σύζυγός του ήταν η Ακροπολίτισσα, κόρη ευγενούς από την Κωνσταντινούπολη, με την οποία απέκτησαν ένα γιο τον Ιωάννη Γ'. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του συνέπεσαν πολλές δυσχέρειες και αντιξοότητες : οι έντονες και συνεχείς παρεμβάσεις της τοπικής αριστοκρατίας, οι επιθέσεις των Τουρκομάνων και των Γενουατών καθώς και λοιμός που αποδεκάτισε τον πληθυσμό. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα την πρόωρη εκθρόνιση του Μιχαήλ μετά από πέντε χρόνια στο θρόνο.
Το 1297 πήγε μαζί με την μητέρα του Ευδοκία στην Κωνσταντινούπολη και πιθανόν παρέμεινε εκεί ως το 1341. Τότε εστάλη με προτροπή του Βυζαντινού Αυτοκράτορα και εισήγηση του Νικήτα και του Γρηγόριου Σχολάριου (ανήκαν σε αριστοκρατική οικογένεια της Τραπεζούντας) στην Τραπεζούντα, για να αναλάβει τον θρόνο. Ο Μιχαήλ είχε την πρόθεση να παντρευτεί την τότε Αυτοκράτειρα Ειρήνη Παλαιολογίνα για να νομιμοποιήσει την ενθρόνισή του.
Όταν ο Μιχαήλ τελικά έφτασε στην Τραπεζούντα με την συνοδεία του στις 30 Ιουνίου 1341, η Ειρήνη είχε ήδη εκθρονιστεί από την ανιψιά του, Άννα. Όμως επειδή είχε την στήριξη της πλειοψηφίας του πληθυσμού, ορισμένων ευγενών και επειδή θεωρούνταν, κληρονομικά, ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου, ανακηρύχτηκε από τον λαό Αυτοκράτορας. Μηχανορραφίες, τελικά, μεταξύ των Τραπεζούντιων αριστοκρατών και της Άννας κατέληξαν σε άμεση εκθρόνισή του. Ο Μιχαήλ φυλακίστηκε στο Οιναίο και μετά στην Λιμνιά, (πόλεις δυτικά της Τραπεζούντας).
Ο Αλέξιος Γ΄ Μέγας Κομνηνός ήταν αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από τις 22 Δεκεμβρίου 1349 ως τις 20 Μαρτίου 1390. Ήταν γιος του Αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Βασίλειου Α΄ και της ερωμένης του, Ειρήνης, κόρης Tραπεζούντιου αριστοκράτη. Η μακρόχρονη βασιλεία του ήταν περίοδος ακμής για την Αυτοκρατορία του Πόντου και ο ίδιος θεωρείται ένας από τους πιο αξιόλογους ηγεμόνες της. Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ιδιαίτερα μετά το 1364 ήταν ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα εμπορίου, επιστημών, γραμμάτων και τεχνών της ευρύτερης περιοχής. 
Ο Μανουήλ Γ' Μέγας Κομνηνός (16 Δεκεμβρίου 1364-5 Μαρτίου 1417), υπήρξε Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από το 1390 ως το θάνατό του το 1417. Ήταν γιος του προκατόχου του, Αυτοκράτορα Αλέξιου Γ' και της Θεοδώρας Καντακουζηνής. Οι σχέσεις της Τραπεζούντας και της αποδυναμωμένης από εμφύλιο σπαραγμό Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχαν πάψει πια να προκαλούν διαμάχες. Ο Μανουήλ ορίστηκε διάδοχος του θρόνου από τον πατέρα του, το 1377, μετά τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Βασίλειου. Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά της Γεωργίας , Δαυίδ Θ' , Ευδοκία (χήρα του ετεροθαλούς αδελφού του Ανδρόνικου). 
Ο Αλέξιος Δ' Μέγας Κομνηνός (1382-1429), υπήρξε Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από τις 5 Μαρτίου 1417 ως τον Οκτώβριο του 1429. Ήταν ο γιος του προκατόχου του Μανουήλ Γ' και της Γεωργιανής πριγκίπισσας Ευδοκίας. Κατά την περίοδο της βασιλείας του, ήταν έντονη η συνεχής επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , παρόλα αυτά οι εμφύλιες διαμάχες δεν έλειψαν. Το 1417 με τον θάνατο του πατέρα του, ο Αλέξιος ανέλαβε τον θρόνο. Την εποχή εκείνη οι Γενουάτες, ζητούσαν αποζημιώσεις για τις καταστροφές που είχαν υποστεί οι εγκαταστάσεις τους. 
Ο Ιωάννης Δ' Μέγας Κομνηνός (1403-1459), υπήρξε Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από το 1429 ως το 1459. Ήταν ο γιος του προκατόχου του Αλέξιου Δ' και της Θεοδώρας Καντακουζηνής. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η επέκταση των Οθωμανών φαινόταν ότι δεν μπορούσε να αποτραπεί, το 1453 έπεσε η αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη. Ο Ιωάννης το 1417 ονομάστηκε συμβασιλέας από τον πατέρα του και έλαβε τον τίτλο του δεσπότη.
