Ο Αλέξιος Δ' Μέγας Κομνηνός (1382-1429), υπήρξε Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από τις 5 Μαρτίου 1417 ως τον Οκτώβριο του 1429. Ήταν ο γιος του προκατόχου του Μανουήλ Γ' και της Γεωργιανής πριγκίπισσας Ευδοκίας. Κατά την περίοδο της βασιλείας του, ήταν έντονη η συνεχής επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , παρόλα αυτά οι εμφύλιες διαμάχες δεν έλειψαν. Το 1417 με τον θάνατο του πατέρα του, ο Αλέξιος ανέλαβε τον θρόνο. Την εποχή εκείνη οι Γενουάτες , ζητούσαν αποζημιώσεις για τις καταστροφές που είχαν υποστεί οι εγκαταστάσεις τους. Ο Αλέξιος μπροστά στην απειλή γενουατικής επίθεσης δέχτηκε να καταβάλει τις αποζημιώσεις που απαιτούσαν. Για να κατευνάσει τους Τουρκομάνους συνέχισε την πολιτική των επιγαμιών που είχαν ακολουθήσει οι προκάτοχοί του. Με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία , οι σχέσεις ενδυναμώθηκαν με το γάμο της κόρης του Μαρίας με τον Ιωάννη Η' Παλαιολόγο , το 1428.

Ο Ιωάννης Δ' Μέγας Κομνηνός (1403-1459), υπήρξε Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από το 1429 ως το 1459. Ήταν ο γιος του προκατόχου του Αλέξιου Δ' και της Θεοδώρας Καντακουζηνής. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η επέκταση των Οθωμανών φαινόταν ότι δεν μπορούσε να αποτραπεί, το 1453 έπεσε η αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη. Ο Ιωάννης το 1417 ονομάστηκε συμβασιλέας από τον πατέρα του και έλαβε τον τίτλο του δεσπότη . Ο ίδιος πιστεύοντας ότι είχε την υποστήριξη της αριστοκρατίας, επιδεικνύοντας αλαζονική συμπεριφορά προσπάθησε να καταλάβει τον θρόνο. Η προσπάθειά του αυτή αρχικά απέτυχε, όμως έχοντας την ανεπίσημη υποστήριξη Γενουατών και Γεωργιανών (παντρεύτηκε την κόρη του Γεωργιανού βασιλιά) κατάφερε να επιβληθεί, να συλλάβει και να διατάξει, κατά μία εκδοχή, τον θάνατο του πατέρα του. Ο Ιωάννης, που πήρε αργότερα την προσωνυμία «Καλογιάννης», ισχυρίσθηκε ότι δεν είχε διατάξει τον θάνατο του πατέρα του, αλλά μόνο τη σύλληψή του. Έτσι τους δολοφόνους, τους τιμώρησε με φρικτό τρόπο.