Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μετάφραση μου εκ του πρωτοτύπου το οποίο εγράφη είς την καθαρεύουσα, προκειμένου να γίνει αντιληπτό στις νεότερες γενιές που δεν έχουν διδαχθεί τα αρχαία και δεν έχουν εξοικείωση με την παλιά καθαρεύουσα γλώσσα που ομιλείτο κατά τα τέλη του 19ου αιώνα.
Η Τριπλή Συνεννόηση είχε διακηρύξει ότι μετά το τέλος του πολέμου οι μειονότητες θα πάρουν αυτονομία. Τα αρμενικά κομιτάτα Χιντζάκ και Τασναξιούν είχαν αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα στο εσωτερικό και εξωτερικό για να δώσουν αφορμή σε ευρωπαϊκή επέμβαση. Σκοπός όμως των νεοτούρκων ήταν η εξόντωση των χριστιανών.
Δεν θυμούμαι τι με ώθησε στο να κρατήσω σημειώσεις των κυριότερων γεγονότων του καταστρεπτικού για εμάς Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι μετοικήσεις των Ελλήνων του Πόντου προς τη γή του Καυκάσου έχει βάθος αιώνων και δεν αφορά μόνο στην περίοδο του τέλους του Ρωσοτουρκικού πολέμου όπως νομίζουν ή πιστεύουν πολλοί. Ο ελληνισμός ο ευρισκόμενος σήμερον εν Καυκάσω και εις τας νοτιο-ανατολικάς επί του Ευξείνου παραλίους χώρας της ρωσικής επικράτειας και ανερχόμενος εις εκατοντάδας χιλιάδας, απώκησεν ολόκληρος εκ Πόντου.
" Η μεγάλη καμπάνα του Καρς ".Στον Μητροπολιτικό Ναό του Καρς λειτουργούσαν Έλληνες και Ρώσοι ορθόδοξοι ιερείς. Η τεράστια κι επιβλητική καμπάνα του, που ήταν η μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες δέκα, ήταν δώρο του Τσάρου της Ρωσίας Νικολάου Β΄ στους Πόντιους του Καρς και ζύγιζε 2.808 οκάδες (περίπου τέσσερις τόνους).
