Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Δημώδη Άσματα
Print
Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Δημώδη Άσματα
Κόρασον εβοτάνιζεν αφκά σ’ εναυλοτόπιν, κι’ αποκουμπίγαν τα κουμπιά τσ’, κι εφάνθαν τα προσκάρδια̤ τσ’. Κι έρθεν ο Γιάννες να δια̤βαίν’ λιγοθυμά και ρούζει. Κι έρται η μάν’ ατ’ ερωτά ; Γιάννε μου, ντο πονεί ‘σε; -Μάνα, πονεί το κιφάλι μ’ ταράζει το καρδόπο μ’. Σάν τρομάζ’νε τα γόνατα μ’, φογούμαι εφαρμακώθα. -Υιέ μ’ λιάς έν’ τριφάρμακον άμον τη κόρτσ’ η αγάπη. -Μάνα, σ̆κίσον την κάρδια̤ μου και τέρ’ απέσ’ ντο έχει. Κι οφίδ’ αν έν’ σκοτώντσ’-ατο, κι αγάπ’ αν έν’ ας λάμπει, κι αν έν’ τη κόρτσ’ η καμονή, ας καίει και μανίζει.
Λεξιλόγιο:
Βοτάνιζε = θέριζε χόρτα. Εναυλοτόπιν = στην περιοχή του χωριού. Προσκάρδια̤ = στήθη. Εφαρμακώθα = δηλητηριάστηκα. Λιάς = είθε / μακάρι. Τριφάρμακον = πανάκεια. Μανίζει = μανέα / μουντζούρα. Καμονή = πόθος.
Πηγή : Γεώργιος Κανδηλάπτης, Ποντιqκά φύλλα τεύχος 11ον (1937)
Print