Το τραγούδι και ο χορός της Καρδοφόνας (καρδεφόνας) απ' την Αργυρούπολη του Πόντου
Έ, Φόνα, Φόνα, κόρ' καρδεφόνα
μενείς και φέρ'τς με κι απέσ' 'κ̌ι βάλ'τς 'με,
σην πόρτα σ' έρθα, παραβραδιά̤στα
λαλείς και παίρ'τς με κι απέσ' 'κ̌ι βάλ'τς 'με.
Απέσ' κι άν βάλ'τς με, κάθ'κα 'κ̌ι λές 'με,
κάθ'κα κι αν λές με, σκαμνίν 'κ̌ι δείς 'με.
Σκαμνίν κι αν δείς με, τραπέζ' 'κ̌ι θέκ'ς 'με,
τραπέζ' κι αν θέκ΄ς με, φαϊν 'κ̌ι φέρ'τς 'με.
Φαϊν κι αν βάλ'τς με, χουλιάρ' 'κ̌ι φέρ'τς 'με.
Χουλιάρ' κι αν φέρ'τς με, γιά φά 'κ̌ι λές 'με.
Γιά φά κι αν λές με, μένον 'κ̌ι λές 'με,
μένον κι άν λές με, κρεβάτ' 'κ̌ι στρών'τς 'με.
Κρεβάτ' κι αν στρών'τς με, κοιμού 'κ̌ι λές 'με,
κοιμού, κι αν λές με, μανάχον θέκ'ς 'με.
Έλα, μ' αφήν'τς με σην μαναχίαν,
φίλεμαν έπαρ', φίλεμαν δός 'με.
Καρδεφόνα ή Φόνα ή Καρδεπόνα - Δημώδες άσμα και χορός του Πόντου
Λεξιλόγιο:
Φόνα = φόνισσσα
Καρδεφόνα = φόνισσα της καρδιάς
Μενείς = παραγγέλεις
Κάθ'κα = κάτσε, κάθησε
Θέκ'ς = βάζεις, στρώνεις
Χουλιάρ' = κουτάλι
Μένον = μείνε
μαναχ̌ία = μοναξιά
Το τραγούδι της Καρδεφόνας (της φόνισσας δηλαδή της καρδιάς) συνοδεύει το χορό με το όνομα Φόνα της περιφέρειας Αργυρούπολης, Κιμισχ̌ανάς, του Πόντου. Ο λαϊκός ποιητής καυτηριάζει τη συμπεριφορά της κοπέλας που τον καλεί στο σπίτι της αλλά δεν ανταποκρίνεται στον έρωτα του. Τον ταλαιπωρεί και τον εμπαίζει. Τον φιλοξενεί αλλά δεν τον συντροφεύει τη νύχτα στο κρεβάτι. Ο στίχος είναι δεκασύλλαβος και το μέτρο ιαμβικό.
Ποντιακή Ιστορία & Λαογραφία - Βασίλειος Β. Πολατίδης - www.kotsari.com
