Ας σόν παρχάρ’ εχ̆’ κι έρχεται ασχώρετον
εγάπην γάλ̤α-γάλ̤α, ώφ-ώφ !
το φίλεμαν ατς έν’ γλυκύν, ασχώρετον
εγκάλι̤α ‘τς μέλ’ και γάλαν, ώφ-ώφ !
εχ̆’ κι έρχεται = είναι εν τω έρχεσθαι = καθ’ οδόν
Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο
Αρνί μ’ τα μάγλα σ’ να φιλώ
τα χ̆είλι̤α σ’ να βουκούμαι
σο μερακλίν τ’ εγκαλιόπο σ’
να κείμαι και κοιμούμαι
Τη κεμεντζές -ιμ' το καπάκ' γομάτον αϊνάδες*
ας τερούν κι ας σ̆κεπάγουνταν έμορφοι κοκονάδες
Τη κεμεντζές -ιμ' το τοξάρ’ πάει κι έρται ερωτά ‘σε
ση Καλαντάρη τα νύχτας μανάχον πως κοιμάσαι ;
Αδά σον κόσμον αγαπώ ίναν θεόν κι εσένα
αν θέλ’τς δέβα σον ανοιχτήν και ρώτα για τ' εμένα
Εσέν ρίζα μ’ ντο αγαπώ αν ίσως λέγω ψέμαν
το χώμα ντο καταπατώ να σύρ’ και πίν’ το αίμα μ’
Ε παιδία ντο λέτε ; πάμε ΄ς ση χαμαιλέτε ;
κλέφτομαι έναν κορίτσ’ κάναν τιδέν μη λέτε
Την κουτσήν θ’ αντίζ’ν’ ατέν κ̆ι έχ’νε να φορίζ’ν ατέν
κ̆ι επορούν πέντ’ έξ’ νομάτ’ κά’ για να καθίζ’ν’ ατέν
