Χοροί των Ελλήνων Παφραίων - Kοριτσίων Χορός ή Κιζλάρ Χορονού ή Κιζλάρ Καϊτεσί
Ο χορός αυτός έχει γρήγορες κινήσεις εμπρός και πίσω με σκυφτό το κεφάλι και με μια κάμψη του σώματος προς τα εμπρός και κάτω. Σύμφωνα με την παράδοση και από όσα έχουν αφηγηθεί Έλληνες Παφραίοι αλλά και από τα στοιχεία που υπάρχουν στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών και στην Επιτροπή Ποντιακών Μελετών στην Αθήνα, το 1680, ο τερέμπεης του ποταμού Άλυ, Χασάν Αλήμπεης* στην προσπάθεια του να ωθήσει τους κατοίκους της Πάφρας να αλλαξοπιστήσουν, χρησιμοποίησε τα πιο απάνθρωπα μέσα.
Χοροί των Ελλήνων Παφραίων - Kοριτσίων Χορός ή Κιζλάρ Χορονού ή Κιζλάρ Καϊτεσί. Ένα από αυτά ήταν η σύλληψη νεαρών κοριτσιών τις οποίες έστελνε στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Για τον Χασάν Αλήμπεη, ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος στον 7ο τόμο του σελ 115, υποστηρίζει ότι ήτο απόγονος του Έλληνα Μιχαήλ Κοσσύφου και ήταν γνωστός ως Αλήμπεης ή Μιχάλογλου. Σε μια από τις ενέργειες του Αλήμπεη για σύλληψη των κοριτσιών, 1500 γυναικόπαιδα κατάφεραν να ξεφύγουν έγκαιρα και κλείστηκαν μέσα στο απόρθητο κάστρου του ποταμού Άλυ κοντά στο χωριό Ασάρ της Πάφρας. Εκεί οι άνθρωποι του Αλήμπεη μη μπορώντας να μπουν στο κάστρο, τις άφησαν για 48 ημέρες αποκλεισμένες από φαγητό και νερό, με αποτέλεσμα άλλες να χάνουν τα λογικά τους κι άλλες να πεθαίνουν. Μη μπορώντας πλέον να αντέξουν το βασανιστήριο του εγκλεισμού και της πείνας, αποφάσισαν να παραδοθούν, όμως 30 περίπου κοπέλες από τα γύρω χωριά της Πάφρας γνωρίζοντας πολύ καλά τι ακριβώς τις περίμενε με την παράδοση τους, αποφάσισαν να ανέβουν ψηλά στο κάστρο και από κει να πέσουν στο κενό, παραδίδοντας τις ζωές τους στα νερά του ποταμού Άλυ και όχι στους βάρβαρους τούρκους. Όταν ανέβηκαν στην κορυφή του κάστρου, κάποιες από τις κοπέλες δίστασαν και μάλιστα προσπάθησαν να αποτρέψουν και τις υπόλοιπες από αυτό το φοβερό εγχείρημα. Στην προσπάθεια τους αυτή, άλλες να θέλουν να αυτοθυσιαστούν κι άλλες να πολεμούν να τις αποτρέψουν από το να πέσουν στο κενό, εκ του μακρόθεν κι εκτός του κάστρου όσοι τούρκοι τις έβλεπαν, σχημάτισαν την εντύπωση και την εικόνα ότι οι κοπέλες αυτές χόρευαν. Οι τούρκοι γελούσαν κι αναρωτιόντουσαν μεταξύ τους, για το πως είναι δυνατό αυτές τις ώρες εκείνες οι απελπισμένες κοπέλες να μπορούν να χορεύουν στην κορυφή του κάστρου. Αυτές οι κινήσεις των κοριτσιών πριν από το πήδημα στο κενό, το θαρραλέο άλμα στο θάνατο, οι Παφραίοι, το έκαναν χορό και το χορεύουν μέχρι σήμερα δίνοντάς του την ονομασία Xoρός των Kοριτσιών ή Κιζλάρ Χορονού ή Κιζλάρ Καϊτεσί, προς τιμή των νεαρών εκείνων βλαστών της Πάφρας που προτίμησαν να πεθάνουν παρά να παραδοθούν στον τούρκο δυνάστη.
Πηγή κειμένου κ. Γεώργιος Θεοδώρου Αντωνιάδης – Νέα Μπάφρα Σερρών 2006
Ποντιακή Ιστορία & Λαογραφία – Βασίλειος Β. Πολατίδης – www.kotsari.com
