Τα χαρακτηριστικά των Ποντιακών Χορών
Αναλυτικότερα, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των χορών των Ελλήνων στον Πόντο είναι τα κατατέρω :
Μικρά βήματα, μικρή κάλυψη εδάφους
Πέλματα κρατημένα κοντά, κάτω απο το σώμα, γενικώς λίγο ή πολύ περιορισμένα
Πέλματα κοντά στο έδαφος, το πιέζουν
Δεν υπάρχουν παραλλαγές με αρχηγό-κορυφαίο, όλοι χορεύουν στο ίδιο μοτίβο, και οι χορευτές σχηματίζουν κλειστό κύκλο
Τα βήματα των χορών είναι γενικά περίπλοκα και μπερδεμένα, συχνά ο ρυθμός είναι γρήγορος
Οι χορευτές δεν χτυπούν το σώμα ή τα πόδια ή το δάπεδο με τα χέρια τους
Οι κινήσεις του κορμού είναι εμφατικές, ειδικά το κούνημα των ώμων
Σε πολλούς χορούς συνηθίζονται τα λυγίσματα και οι περιστροφές του κορμού
Το κράτημα των χεριών μπορεί να αλλάξει στη διάρκεια του ίδιου χορού, ανάλογα με το ρυθμό. Τα χέρια δεν περιορίζονται για να μπορούν να κινούνται ελεύθερα μπρος και πίσω
Τα χέρια ακόμα και κρατημένα, βρίσκονται κοντά στο σώμα και έτσι ο χώρος ανάμεσα στους χορευτές περιορίζεται, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν όλο και περισσότεροι.
Συνήθως οι κινήσεις των χοερευτών γίνονται προς τα δεξιά, ωστόσο υπάρχουν κινήσεις ορισμένων χορών προς τα εμπρός, πίσω αλλά και πρός τ' αριστερά
Μαλάκες και νευρικές κινήσεις μπορούν να γίνονται στον ίδιο χορό την ίδια στιγμή απο διαφορετικούς χορευτές.
Νικοπολίτικον Ομάλ' - Γαρεσαρέτ'κον Ομάλ' - Κουνιχτόν - Σιπρτού
Το Κότσ̌αρι είναι ένας από τους γνωστότερους Ποντιακούς χορούς και ίσως ο περισσότερο φημισμένος μαζί με το "Λάζικον" το Σέρρα χορό. Εντάσσεται στην ομάδα των ζωηρών κυκλικών αγροτικών μεικτών ίσιων χορών με κουτσά βήματα και χορευόταν σε σύντομο αλλά όχι πολύ γρήγορο δίσημο ρυθμό (2/4) με τα χέρια δεμένα στους ώμους.
Το Κοτσαγκέλ' χορεύεται απο άνδρες και γυναίκες και συνοδεύεται απο τραγούδι. Χορεύεται κατά τα ξημερώματα και σηματοδοτεί την τελευτή του γάμου. O ρυθμός του είναι δίσημος.
Το τραγούδι, συνοδεύει τον ομώνυμο χορό του Καβαζίτα που χόρευαν οι Έλληνες της Κερασούντας
