Ποντιακοί χοροί και σεμινάρια. Προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό ;
Αναφορικά με τα αλλεπάλληλα σεμινάρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό πάνω στον Ποντιακό χορό, ζητήθηκε η άποψη μου από 2-3 διαφορετικές πλευρές. Προκειμένου να μην επαναλαμβάνομαι αλλά κι επειδή έχω εκφράσει προφορικώς παλιότερα δημοσίως την άποψη μου σχετικά με το φαινόμενο αυτό, θα την αποτυπώσω σε αυτό το μικρό σημείωμα. Όπως είναι ήδη γνωστό, ο παραδοσιακός χορός μεταδιδόταν μέσω μιας φυσικής διαδικασίας στην Ποντιακή ύπαιθρο από γενιά σε γενιά, δηλαδή απ’ τους μεγαλύτερους στους μικρότερους, τη στιγμή της πηγαίας έκφρασης του χορευτικού αισθήματος στις οικογενειακές χαρές, στα βαφτίσια, τους γάμους, τις θρησκευτικές πανηγύρεις κ.ο.κ.
Read more ... Add new comment
Κυριακή, 18/10/2009
Οι χοροί των Κρωμναίων είναι σχεδόν ίδιοι με εκείνους των περιφερειών Τραπεζούντος και Χαλδίας και είναι όλοι κυκλικοί. Απ’ αυτούς, οι χοροί που προτιμούνται στις πανηγύρεις αλλά και στους γάμους και τις λοιπές οικογενειακές διασκεδάσεις ήταν το Λαγγευτόν ή το χ̌υτόν και τ’ Ομάλ’ ή Διπάτ, χοροί που δεν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, ο μεν πρώτος πιο γοργός ενώ ο δεύτερος πιο αργός. 
Αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα στάθηκαν δύο γεγονότα, δύο αξιοσημείωτες διαπιστώσεις.
Εκ των εν Σταυρί αδομένων ασμάτων, άλλα μεν συνεχούς συνήθως περιεχομένου αναφέρονται εις ορισμένη υπόθεση ή γεγονός, εκδήλωση χαράς, εξύμνηση της δόξας των ηρώων του Πόντου, θρήνοι των εθνικών μας συμφορών ή ιδιωτικών ατυχημάτων κ.λ.π., άλλα δε δίστιχα εκφράζουν συνήθως τα συναισθήματα του λαού. Στα δημοτικά τραγούδια του Πόντου αποτυπώνεται ακίβδηλος και ακραιφνής ο εθνικός μας χαρακτήρας, αντικατοπτρίζεται πιστά και τέλεια ο βίος, τα ήθη, τα συναισθήματα και όλη εν γένει η διανόησης του λαού.
