Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Ήθη, έθιμα, δρώμενα, θρύλοι και παραδόσεις
Σύμμεικτα Ροδοπόλεως Πόντου - Δοξασίαι περί των μηνών.
Ιανουάριος – Καλαντάρτς
Ωνομαζόταν έτσι από τις Καλένδες. Κατ’ αυτόν τον μήνα εγίνοντο τα Μωμογέρ͜ια. Νέοι και πολλές φορές γέροντες ενεδύοντο παλαιά ρούχα, κρεμούσαν κώδωνας και εσκεπάζοντο το πρόσωπον με μουτσούνες (μάσκες) ή στορέας ή φορούσαν φουστανέλες (Καπήκιοϊ & Λιβερά) ή εγίνοντο τάχα διώκται των λαθρεμπόρων καπνού και επιδίδοντο εις ομηρικάς μάχας, πολύ διασκεδαστικάς. Κατήρχοντο εις την υποδιοίκηση και εχόρευον και εν τέλει εφιλοδωρούντο από τας αρχάς και τους καταστηματάρχας. Όταν δε ο καιρός ήτο ευνοϊκός περιήρχοντο και τα γειτονικά χωριά. Από τας εισπράξεις έν μέρος διετίθετο δια το σχολείον και τα ολιγότερα εις κοινήν διασκέδασιν εις το μοναδικόν καφενείον του χωρίου μέχρι πρωϊας και πολλάκις μέχρις εσπέρας της επομένης. Την εσπέραν της παραμονής των Φώτων κατά το δείπνον, εξάπαντος νηστήσιμον, ήναπτον κηρία δια τους αποθανόντας γονείς, τέκνα, αναδόχους, συγγενείς και κάθε σπίτι εφεγγοβολούσε. Η φωτοχυσία αύτη εγίνετο δια τους τεθνεώτας ως είδος σπονδής.
Print
Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Ήθη, έθιμα, δρώμενα, θρύλοι και παραδόσεις
Οι Έλληνες του Πόντο φαντάζονταν τις μάγισσες καθ’ όλα όμοιες με τους ανθρώπους με μόνη διαφορά ότι τα πόδια τους ήταν ανάποδα, δηλαδή η φτέρνα προς τα εμπρός και τα δάχτυλα προς τα πίσω. Οι Μάϊσσες, μάγισσες, οι νεράϊδες, τα ξωτικά, τα αερικά και οι ξωθιές, όλα αυτά τα πλάσματα θεωρούνταν ωραία κι οι άνθρωποι απ’ τον φόβο που τους προκαλούσαν τα αποκαλούσαν : «απ’ εμάς και καλλίων ποιός είν’».
Print