Το θέμα “Έθιμα και δοξασίες” κάθε τόπου και περιοχής είναι ανεξάντλητο σε ποικιλίες και παραλλαγές. Εδώ θα ασχοληθώ για μερικά έθιμα και λαϊκές δοξασίες της ιδιαίτερης πατρίδας μου Σταυρίν, σχετικά με τις μεγάλες γιορτές της χριστιανοσύνης κατά το Δωδεκαήμερον.

Εις τη Μούζεναν, ποτάμιον Χάρχ̆ερας, Γιαγλήνδερε και Σάνταν, επειδή παρετήρησαν ότι οι κύνες ουδέποτε έπασχον εξ οφθαλμίας, εφιλοτιμούντο κατά την Μεγάλην Παρασκευήν να κόπτουσι τους όνυχας των χειρών των και τρίς τρίβοντες τους οφθαλμούς των δια του αντίχειρος εξεφώνουν τρίς: «σ̆κύλ ομμάτα̤ έχω τα νύχ̆α̤ μ έκοψα» και επίστευαν ότι δε θα πάθουν οφθαλμία. Φαίνεται ότι είναι συνταγή των ιατρών της αρχαιότητος, οίτινες δια των ονύχων ως φορέων μικροβίων προεκάλουν την οφθαλμίαν την ποντιακώς λεγομένην «ομματόπονον»

Την Μεγάλην Παρασκευήν υπήρχεν το έθιμον εν Σάντα, που λεγόταν «Το φοβέρισμα του δένδρου». Όσα δένδρα του κήπου δεν έδιδον καρπόν, δηλαδή ήσαν άκαρπα, ελέμβανεν ο οικοδεσπότης μίαν αξίναν και πλησιάζων το άκαρπον δένδρον την ύψωνε επανειλημμένως κατ’ αυτού και το ηπείλει ότι θα το καταρρίψη, εάν δεν εκαρποφόρει το επόμενο έτος. Το φοβέρισμα των δέντρων τη Μεγάλη Παρασκευή στη Σάντα του Πόντου

Η εορτή της Πεντηκοστής στην Αργυρούπολη και τη Σαντά του Πόντου. Είναι γνωστό ότι μία από τις μεγαλύτερες θρησκευτικές μας εορτές είναι η Εορτή της Πεντηκοστής, ως εαρινή εορτή κατά την οποία όλοι οι χριστιανοί προσέρχονται στους ιερούς ναούς με άνθη για να στεφανώσουν τις ιερές εικόνες.