Οι δώδεκα μήνες στην λαογραφία των Ελλήνων των Σουρμένων του Πόντου
Καλαντάρη - Καλαντάρη,
τρείς τσ̆απούλας σο ποδάρι.
Ο Κούντουρον φέρ’ το κρύον,
να σάν ‘΄κείνον π’ έχ̆’ το βίο.
Μη κουρφίζετε το Μάρτ’,
ατός έχ̆’ πολλά ινι͜άτ.
Έρθεν και ο Απριλής,
δύο λόγια ναμουσλής,
Έρθεν κι ο Καλομηνάς,
φοβούμαι συ να πεινάς.
Έρθεν κι ο Κερασινός,
ο καιρός έν’ κόκκινος.
Έρθεν και ο Θερνοχόρης,
έπαρ’ το δρεπάν’ σο χ̆έρ’ ισ’.
Αυγουστή είν’ τα γεμίσ͜ια,
ως την κορφή τα ξυνίσ͜ια.
Ο Σταυρίτες ξ̆ύν’ τα φύλλα
και μαραίντανε τα ξύλα.
Σ’ Αϊ-Δημητρή το μήνα,
μη φοβάσαι ξάϊ την πείνα.
Τ’ Αεργίτα ασο λιμάν’,
τα χαψία σο τηγάν’.
Έρθεν κι ο Χριστουγεννιάτες
με τα χ̆όν͜ια ασπρογεννιάτες.
Πηγή: Ποντιακή Εστία, Θεσσαλονίκη 1950, Τεύχος 3ον
Ποντιακή Ιστορία & Λαογραφία – Βασίλειος Β. Πολατίδης – www.kotsari.com
