Ο Απρίλιος είναι ο τέταρτος μήνας κατά σειρά, κατά το Ιουλιανό και Γρηγοριανό ημερολόγιο. Παράγεται από τη λατινική λέξη Aprilis και αυτή από το ρήμα aperio που σημαίνει ανοίγω και σαφώς αφορά την εποχή της Άνοιξης όπου όλα τα φυτά, τα λουλούδια και τα δέντρα ανοίγουν (ανθίζουν).
Τ' όνομά του ο Ιανουάριος το παίρνει από τον ύπατο θεό των Ρωμαίων Ιανό που ήταν κύριος των πάντων, της αρχής και του τέλους, για αυτό τον απεικόνιζαν με δύο πρόσωπα, το ένα κοιτούσε εμπρός και το άλλο πίσω, όπως ο χρόνος που φεύγει και ο νέος που έρχεται. Ο Ιούλιος Καίσαρας καθιέρωσε ως πρώτο μήνα του έτους τον Ιανουάριο το 46 π.Χ.
Οι αρχαίοι Έλληνες τον ονόμαζαν Μαιμακτηρίωνα. Στον ελλαδικό χώρο έχει πολλές ονομασίες, όπως Βροχάρης για τις πολλές βροχές που φέρνει, Νιαστής για τα οργώματα, Παχνιστής, Χαμένος, Αϊ-στράτηγος και Αϊ-Ταξιάρχης (8 Νοεμβρίου), Αϊ-Φίλιππας (14 Νοεμβρίου), Μεσοσπορίτη (21 Νοεμβρίου), και Αντριά ή Αγιαντριά από τον Άγιο Ανδρέα (30 Νοεμβρίου).
Ο Φεβρουάριος προστέθηκε σαν τελευταίος μήνας στο Ρωμαϊκό έτος από τον Νουμά Πομπίλιο. Το 153 π.Χ. μεταφέρθηκε στη δεύτερη θέση των μηνών του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Το όνομά του είναι λατινικό februs, a, um, που σημαίνει καθάρσιος, καθαρτικό.
Ο μήνας Μάϊος είναι ο αντίστοιχος προς τον μήνα Θαργηλιώνα του αττικού ημερολογίου. Το όνομά του προήλθε από τη Μαία που οι Ρωμαίοι πρόφεραν Μαϊα, Maja που ήταν η μητέρα του Θεού Ερμή.
