Οι αρχαίοι Έλληνες τον ονόμαζαν Μαιμακτηρίωνα. Στον ελλαδικό χώρο έχει πολλές ονομασίες, όπως Βροχάρης για τις πολλές βροχές που φέρνει, Νιαστής για τα οργώματα, Παχνιστής, Χαμένος, Αϊ-στράτηγος και Αϊ-Ταξιάρχης (8 Νοεμβρίου), Αϊ-Φίλιππας (14 Νοεμβρίου), Μεσοσπορίτη (21 Νοεμβρίου), και Αντριά ή Αγιαντριά από τον Άγιο Ανδρέα (30 Νοεμβρίου).
Ο Φεβρουάριος προστέθηκε σαν τελευταίος μήνας στο Ρωμαϊκό έτος από τον Νουμά Πομπίλιο. Το 153 π.Χ. μεταφέρθηκε στη δεύτερη θέση των μηνών του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Το όνομά του είναι λατινικό februs, a, um, που σημαίνει καθάρσιος, καθαρτικό.
Ο μήνας Μάϊος είναι ο αντίστοιχος προς τον μήνα Θαργηλιώνα του αττικού ημερολογίου. Το όνομά του προήλθε από τη Μαία που οι Ρωμαίοι πρόφεραν Μαϊα, Maja που ήταν η μητέρα του Θεού Ερμή.
Για τους Ρωμαίους ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος μήνας "Decem" μιας και το έτος τους άρχιζε τον Μάρτιο. Μετά την επικράτηση του Γρηγοριανού ημερολογίου έγινε δωδέκατος μήνας.
Ο μήνας Οκτώβριος είναι ο δέκατος μήνας του χρόνου, αντίστοιχος του Πυανεψιώνα των αρχαίων Ελλήνων. Κατά άλλη παραδοχή (του Δ.Σ.Λουκάτου θεωρείτε ως ο Μαιμακτηριώνας, λόγω της εορτής του γεωργικού Δία Μαιμάκτη (χειμωνιάτικου).
