• Home
  • Πόντος
  • Γενικά
  • Ένα γράμμα προς τον κ. Ξενοφώντα Άκογλου 20.5.1961  -  Για τα τραγούδια και τους χορούς μας.

Ένα γράμμα προς τον κ. Ξενοφώντα Άκογλου 20.5.1961  -  Για τα τραγούδια και τους χορούς μας.

Κρώμνη 1885 Πατριαρχική οικογένεια Ο κ. Ηρακλής Τάντος, γόνος πατριαρχικής οικογένειας της Κρώμνης, από τους ολίγους επιζήσαντες υπερίληκους αλλά θαλερώτατους Κρωμναίους και ένας από τους πολλούς γλεντζέδες της πατρίδας του, που και τώρα, ούτε στο τραγούδι ούτε και στο χορό τα βάζει κάτω, μας έφερε ο ίδιος αυτό το γράμμα με την παράκληση να δημοσιευθεί, και το δημοσιεύουμε όπως το έγραψε ο ίδιος. Για τα τραγούδια και τους χορούς μας

Προς τον κύριον Ξενοφώντα Άκογλου, εις Αθήνας. Ανέγνωσα εις την Ποντιακήν μας Εστίαν τα γραφόμενα σας περί του Δημητρίου Κουτσογιαννοπούλου ως και την απάντησιν την οποίαν έγραψεν προς τον ίδιον δια της Ποντιακής Εστίας, ο κ Ζερζελίδης και σας πληροφορώ ότι γνώρισα ενταύθα εν Δράμα ουχί μόνον τον ίδιον τον κ Κουτσογιαννόπουλον ως καθηγητήν μουσικής εις το Γυμνάσιον Δράμας αλλά και τον πατέρα του επίσης εν Βατούμ του Καυκάσου προ πεντηκονταετίας και πλέον. Ωνομάζετο Στέφανος, ήτο Χιώτης δηλαδή κατήγετο από την Χίον. Τον είχαμε ψάλτην εις την Ελληνική εκκλησία του Βατούμ, τον Άγιο Νικόλαο. Εκάθητο δε εις το σπίτι μας υπό ενοίκιο, αυτός δε ο Δημήτριος Κουτσογιαννόπουλος ήτο τότε μικρό παιδί. Κατά τα γραφόμενα σας ο κ. Κουτσογιαννόπουλος μας συμβουλεύει να ευραπαϊζωμε τα τραγούδια μας και τους χορούς μας και να τα νεωτερίζομε με τρόπο, όμως ο κύριος αυτός ο μουσικός, δεν έζησεν εις τον Ελληνικόν Πόντον και δεν τον εγνώρισεν, δεν άκουσεν τα γνήσια ποντιακά μας τραγούδια, δεν είδεν τους ποντιακούς μας ανδρικούς χορούς με ζήπκες, με άρματα, των δε γυναικών με ζουπούνες, τάπλας, φουλιρία και λαχόρ' ζωνάρ' και με ζουλούφια. Φαίνεται τα εγνώρισεν εκτός του Ελληνικού Πόντου, παραποιημένα, παραμορφωμένα και νοθευμένα. Επειδή είναι μουσικός νομίζει ότι δύναται να εκφέρη γνώμην δι’ αυτά. Είναι αναρμόδιος διότι είναι ξένος προς τον Πόντον. Δικαίωμα έχουν μόνον όσοι Πόντιοι έζησαν εις τον Πόντον την ποντιακήν ζωήν, ετραγούδησαν, εχόρεψαν εις τα πανηγύρια μας εις τους γάμους εις τας διασκεδάσεις. Ημείς, όταν βλέπομεν κανένα χορό κεντρίζει η χορδή της καρδιάς μας, συγκινούμεθα και ενθουσιαζόμεθα, οπόταν όμως τα ακούμε παραποιημένα, παραμορφωμένα και νοθεμένα κλείομεν το ραδιόφωνον, αηδιάζομε και δεν θέλομε να τα ακούμε. Ημείς οι Πόντιοι δεν θέλομεν τα τραγούδια μας και τους χορούς μας να τα ευρωπαϊζομε και να τα νεωτερίζωμε, αλλά θέλομε να τα ελληνίζωμε και να τα διατηρήσωμε έθικτα και αγνά ποντιακά όπως τα κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας οι οποίοι τα διαφύλαξαν επι τόσους αιώνας κάτω από την σκλαβιά και τον ζυγό των τούρκων και μας τα παρέδωσαν ίνα τα διατηρήσωμεν ως κόρην οφθαλμού και ως κειμήλια και δεν επιτρέπομεν και δεν δίδομε το δικαίωμα εις ουδένα, να μας τα παραμορφώση, να τα παραποιήσει και να τα νοθεύσει και τα θέλωμεν Ποντιακά αγνά και άθικτα.
«Πολλά τραγώδα̤ έβγαλα με κέϊφ και με μεράκι, τη Κρώμ’ ΄κ̆’ επορεί ν’ ανασπάλλ’ τη Τάντο τον Ηράκλη». Ηρακλής Τάντος, Δράμα 20/5/1961. 

Τίτλος: Ένα γράμμα προς τον κ. Ξενοφώντα Άκογλου 20.5.1961  -  Για τα τραγούδια και τους χορούς μας.

Κρίνω απαραίτητο να συμπεριλάβω στην παραπάνω ανάρτηση μου κάτι που είχε σημειώσει χαρακτηριστικά ο Τάκης Μουζενίδης, Σκηνοθέτης - Τεχνοκριτικός τη δεκαετία του 1950: "Τίποτα δεν αποδίδει πιο πιστά και πιο έντονα τον ψυχικό κόσμο ενός λαού, όσο το λαϊκό του τραγούδι και ο χορός, στην ακατέργαστη του όμως μορφή, εκείνη δηλαδή που συναντούμε στα χωριά και στις συνοικίες, τις ώρες που η άδολη λαϊκή ψυχή ξεχύνεται αδέσμευτη απο ψυχρά μελετημένους κανόνες και νόμους, ακολουθώντας το ένστικτο και υποταγμένη στην κρυφή επίδραση των παραδόσεων". Παροτρύνω τους αναγνώστες της ιστοσελίδας μου και τους λάτρεις των πατρογονικών μας παραδόσεων να διαβάσουν με μεγάλη προσοχή μια άλλη παλιότερη ανάρτηση μου με τίτλο: Λαϊκοί χοροί και τραγούδια. Οι κίνδυνοι των εθνικών μας κειμηλίων στον ακόλουθο σύνδεσμο:  Λαϊκοί Χοροί και Τραγούδια του Πόντου. Οι κίνδυνοι των εθνικών μας κειμηλίων Ο Τάκης Μουζενίδης γεννήθηκε στην Τραπεζούντα του Πόντου το 1909 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 8 Αυγούστου του 1981. 

Ποντιακή Ιστορία & Λαογραφία – Βασίλειος Β. Πολατίδης – www.kotsari.com  

Pin It

Print

Add comment


Security code
Refresh

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ