Η Ακρόπολις της Κερασούντας του Πόντου
Το στολίδι και το καύχημα της Κερασούντας. Τα παλιά της κάστρα με τους τεράστιους ογκόλιθους φαντάζουν σαν να κατασκευάστηκαν για διάκοσμο του τοπίου και όχι για την οχύρωση του. Προβάλουν τόσο φυσικά, απαλά, ήρεμα. Η πρόσβαση στο κάστρο και στην ακρόπολη ήταν εφικτή από πολλές πλευρές. 
Το πλάτωμα πάνω στην ακρόπολη ήταν σκεπασμένο πάντοτε με χλόη και φυτεμένο, χάρη στις προσπάθειες του αείμνηστου καπετάν Γιώργη πασά, με αειθαλή δέντρα, προπαντός ταφλάνια (καλλωπιστικά φυτά). Σε ένα σημείο του κάστρου αρχίζει υπόγεια σήραγγα που σύμφωνα με τις αφηγήσεις των παλιότερων κατέληγε κάτω στην παραλία όπου μια μπούκα που βλέπαμε στα πλευρά του βράχου, θεωρείτο η έξοδος της σήραγγας.
Read more ... Add new comment
Καθαρό αέρα, νερό και μπόλικα ξύλα ζήτησαν οι πατεράδες μας Τσαπηκλήδες όταν εγκαταλείποντας κάτω απ’ τις γνωστές συνθήκες την πενθηφορούσα Καλαμαριά, γύρεψαν καταφύγιο για να γλιτώσουν απ’ την ελονοσία που ‘χε καταντήσει πραγματική μάστιγα την εποχή εκείνη. Η Καλαμαριά, ο πρώτος σταθμός συγκεντρώσεως των Ελλήνων Ποντίων προσφύγων μαστιζόταν από πρωτοφανή θανατηφόρο ελονοσία, που επιδεινωνόταν ακόμη περισσότερο λόγω της ανθυγιεινής διαβίωσης τους. Ο χάρος κάλυπτε με το μαύρο πέπλο του όλη την δακρυρροούσα Καλαμαριά. Αυτός ήταν ο λόγος που την εγκατέλειψαν οι γεροντότεροι Καρσλήδες και τράβηξαν για το Κιλκίς.
Στην περιφέρεια Ντορούλ (Τορούλ) και σε τετράωρη απόσταση απ το Όρος Ζύγανα νοτιοδυτικά και σε τρίωρη απόσταση περίπου απ την Άρδασσα στα βορειοανατολικά βρίσκεται ο Παλλαδάντων (τώρα ερείπια). Ο Παλλαδάντων ήταν ένα απ τα κυριότερα χωριά της Μούζενας, περιφέρεια η οποία αποτελείτο από δέκα χωριά. Άρχιζε απ τα νοτιοδυτικά του χωρίου Σταυρίν και δυτικά των Μαντρίων και εκτεινόταν μέχρι και πέρα απ του Ντεμερτζή Κιοϊ δυτικά σε σχήμα παραλληλόγραμμου μήκους είκοσι χιλιομέτρων περίπου από ανατολικά προς δυτικά.
Το χωρίον Χάτς βρισκόταν ανατολικά της Τσιμεράς στην επαρχία της Χαλδίας του Πόντου στους πρόποδες του όρους της Ζύγανας, αποτελούμενο από τέσσερις ενορίες με συνολικά 83 οικογένειες. Αναλυτικά οι ενορίες ήταν : α) Ζουνάντων, με 20 οικογένειες, β) Βιαριανιάντων με 22 οικογένειες, γ) Βιαγιάντων ή Βιαλιάντων με 23 οικογένειες και δ) Λυπαρτάντων με 18 οικογένειες.
Το Καράκαγια ήταν ένα ελληνικό χωριό της επαρχίας Αργυρούπολης του νομού Τραπεζούντας. Είχε πενήντα ελληνικές οικογένειες και δύο εκκλησίες, του Αγίου Θεοδώρου και του Αγίου Γεωργίου. Είχε ακόμα και ένα παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία. Όλα τα παραπάνω προσκυνήματα τα λειτουργούσε ο μοναδικός εφημέριος του χωριού, ο παπα Γεώργιος. Το χωριό είχε τέσσερις μαχαλάδες με τις ονομασίες : Ουλού Γαλά Γενίκεη, Τεξενά, Κετσά Κιολσέ και Πιάκον.
