Η Τεκκέ. Χωρίον πάνω στην οδό Αργυρούπολης Ερζερούμ και πάνω στον ποταμό Κάνιν. Είχε εκατό 100 τουρκικές οικογένειες. Υπήρξε σταθμός καραβανιών. Η κύρια ασχολία τους ήταν αυτή του αγωγιάτη από αιώνες πρίν και λόγω επαγγελματικής αντιζηλίας, τις άμαξες και τα αυτοκίνητα τα αποκαλούσαν διαβόλου εφευρέσεις.
Το Ταρσός. Η Άνω Ταρσός είχε τριανταπέντε (35) οικογένειες ομογενών και η Κάτω Ταρσός εκατόν είκοσι (120). Είχε επίσης δύο σχολεία και Ιερό Ναό στη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου. Βρίσκεται κοντά σε έναν παραπόταμο του Λύκου ποταμού.
Το Ταλταπάν. Επίνειο της Αργυρούπολης στον Κάνι ποταμό και στην αμαξωτή οδό με μεγάλους κήπους και πολλά καταστήματα. Μετά την ανταλλαγή κι ενώ καταστράφηκε η Αργυρούπολη, έγινε έδρα της υποδιοίκησης και νύν νομαρχίας Γκιουμουσχανέ όπου μεταφέρθηκαν τα κυβερνητικά γραφεία στο νεόκτιστο μέγαρο το οποίο είχαν χτίσει οι Έλληνες ομογενείς στα τάγματα εργασίας.
Του Φαργανάντων. Ενορία του τμήματος Λερίου με επτά (7) ομογενείς οικογένειες Ελλήνων από σαράντα οκτώ (48) που είχε κάποτε. Είχε επίσης Ιερό Ναό του Αγίου Χαραλάμπους.
Το Φακοπούλ. Χωρίον έρημον πλέον κοντά στον ποταμό της Αυλίανας. Γεωγραφικό Λεξικόν Χαλδίας Φαργανάντων, Φακοπούλ, Φετικιάρ, Φούρφουρα, Φαγκάντων
Το Τσ̆ορκόν. Ενορία της Άδισας πέραν του ποταμού και λίγο πάνω από την ενορία Αγρίδ’ με πέντε (5) οικογένειες ομογενών Ελλήνων και Ιερό Ναό του Αγίου Θεοδώρου (του Τήρωνος;)
