Εμφανίσεις και θαύματα του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ευγενίου του Τραπεζουντίου (Γ) - Η τιμωρία και η λύτρωση
Στον μεγαλομάρτυρα Ευγένιο δεν δόθηκε από το Θεό η δύναμη να θεραπεύει μόνο ανίατες ασθένειες, αλλά και να διώχνει ακάθαρτα πνεύματα. Όταν λοιπόν βασίλευε ο Κωνσταντίνος ο Νέος, έστειλε πλήθος από Σκύθες(*) στην Ανατολή. Αυτοί έφτασαν κάποτε στην Τραπεζούντα.
Ανάμεσά τους ήταν και κάποιος δεμένος με αλυσίδες γιατί είχε μέσα του ολόκληρη λεγεώνα πονηρών πνευμάτων. Εμφανίσεις και θαύματα του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ευγενίου του Τραπεζουντίου.Οι άλλοι Σκύθες τον πρόσεχαν νύχτα μέρα γιατί φοβόντουσαν μήπως οι δαίμονες τον ρίξουν στη φωτιά και τον κάψουν ή τον πνίξουν στο νερό ή τον γκρεμίσουν σε κανένα βάραθρο. Ο δαιμονισμένος Σκύθης από νέος έκανε τα θελήματα των δαιμόνων και ζούσε ζωή ακόλαστη. Κάποτε όμως έκανε και μία φρικτή ασέβεια στη βασιλεύουσα, όπου πήγε μαζί με άλλους ομόφυλους του. Επισκέφθηκε μια εκκλησία. Εκεί, μολονότι αβάπτιστος και ακάθαρτος, τόλμησε να πλησιάσει στο Άγιο Ποτήριο την ώρα της Θείας Μεταλήψεως και να κοινωνήσει. Αυτοστιγμεί παραδόθηκε στους απάνθρωπους δαίμονες που άρχισαν να τον βασανίζουν αλύπητα. Σε αυτή λοιπόν την κατάσταση έφτασε στην Τραπεζούντα. Οι σύντροφοί του μαθαίνοντας για τα πολλά θαύματα του Αγίου Ευγενίου, τον έφεραν στο ναό του. Στο μεταξύ, η σατανική λεγεώνα τον έκανε να σπαράζει και να αφρίζει: «Πώς τόλμησες» τον φοβέριζαν τα δαιμόνια «να μεταλάβεις το Χριστό, αφού είσαι δικός μας; Θα σε εξαφανίσουμε με τον πιο σκληρό τρόπο. Κανένας δεν θα σε γλιτώσει από τα χέρια μας». Ενώ όμως κόμπαζαν και απειλούσαν οι μιαροί δαίμονες, τι κάνει ο γρήγορος βοηθός των ανθρώπων ο ένδοξος Ευγένιος; Παρακαλεί τον φιλάνθρωπο δεσπότη να σπλαχνιστεί το πλάσμα του και να το απαλλάξει από την τυραννία του σατανά. Και με τις παρακλήσεις του λυγίζει τον Πολυέλεο που ακριβώς γι’ αυτό άλλωστε έγινε άνθρωπος, για να μας λυτρώσει από τη δουλεία του εχθρού. Καθώς στεκόταν λοιπόν ο δαιμονισμένος μπροστά στο λείψανο του Αγίου, ήρθε σε έκσταση και του φάνηκε πως είδε τον Χριστό να κατεβαίνει από τον ουρανό μέσα στην εκκλησία εκεί. Αφού λοιπόν του θύμισε τις βέβηλες πράξεις που από νέος είχε κάνει, άρχισε να τον ελέγχει αυστηρά για αυτές. «Με όλες τούτες τις παρανομίες σου», πρόσθεσε ο Κύριος «με λύπησες πάρα πολύ και δεν είσαι άξιος ελέους. Για χάρη όμως του αγαπητού μου Ευγένιου σε λυπήθηκα και θα σ’ ελεήσω» και γυρίζοντας στο Μάρτυρα που στεκόταν δίπλα του ικετευτικά, συνέχισε: «Γιάτρεψέ τον Ευγένιε!, αφού κατέφυγε στην προστασία σου». Αμέσως ο Ιησούς εξαφανίστηκε. Ο Άγιος είπε τότε στον δαιμονισμένο: «αυτό το κακό το έπαθες, επειδή κοινώνησες τα άχραντα μυστήρια ενώ ήσουν αβάπτιστος και βουτηγμένος στις αμαρτίες». Ο Σκύθης συνήλθε τότε από την έκσταση. Είδε τότε αισθητά πια να βγαίνει φωτιά από τα άγια λείψανα να μπαίνει στο σώμα του και να κατακαίει (έτσι του φάνηκε) τα σωθικά του. Όσοι ήταν εκεί κοντά μπόρεσαν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τη δύναμη του Αγίου που βασάνιζε και τιμωρούσε εξουσιαστικά τους πονηρούς δαίμονες, διώχνοντάς τους βίαια μέσα από τον ταλαίπωρο άνθρωπο. Άφριζε και ίδρωνε και χτυπιόταν ο Σκύθης ώσπου ελευθερώθηκε από τα ακάθαρτα πνεύματα. Ειρηνικός πια και ανενόχλητος σιχάθηκε την παλιά του ζωή και δεν έπαψε ποτέ να ευχαριστεί τον θαυματουργό μάρτυρα που τον ευεργέτησε.
"Η τιμωρία και η λύτρωση" -:- Εμφανίσεις και θαύματα του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ευγενίου του Τραπεζουντίου. Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής, 2008.
(*) Σκύθες – Σκυθία: Η Σκυθία ήταν αρχαία χώρα που την κατοικούσαν οι Σκύθες και θεωρείται τόπος καταγωγής των Αμαζόνων. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς την προσδιορίζουν από την σημερινή Ρουμανία μέχρι το οροπέδιο Παμίρ, μία ολόκληρη περιοχή στην Ευρασία, που κατοικούνταν από αρχαίους νομαδικούς λαούς, οι οποίοι μιλούσαν Ιρανικές γλώσσες. Η τοποθεσία και η έκταση της Σκυθίας διαφοροποιούνται κατά καιρούς, από την περιοχή των όρων Αλτάι όπου συναντιούνται η Μογγολία, Κίνα, Ρωσία, και το Καζακστάν, κατά μήκος της νότιας Ουκρανίας μέχρι την περιοχή του κάτω τμήματος του ποταμού Δούναβη, τη Βουλγαρία και τη Γεωργία.
Αγιολόγιον Πόντου - Ιστορία & Λαογραφία – Βασίλειος Β. Πολατίδης – www.kotsari.com