Δράκοι, δρακοντόπουλα (Δημοτικόν άσμα της Κρώμνης)

Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Δημώδη Άσματα

Τη Βασιλιά χαρτίν έρθεν δράκοι δρακοντοπούλια,
δράκοι δρακοντόπουλα, Ρωμαίϊκα παληκάρια,
ζωστέστεν τα λωρίτζα σουν, κρεμάστεν τα σπαθία,

δράκοι και δρακοντόπουλα, επάρτεν τα ραχία,
περάστεν ‘ς σα παρχάρια σουν ΄ς σα δυό κρύα πεγάδια.
Δράκοι μ’ ακούω ‘ναν λαλιάν, Ελλενικόν λαλίαν,
΄ς σον Ταύρον και ΄ς σον Κάτσκαμον λεβένται εκατέβαν,
και ΄ς σ’ άγιε μ’ Παύλε το ραχίν μεγάλ’ φωνήν εξέβεν.
Εμείς έμες εφτά ‘δελφοί κ’ οι πέντε έμες κουρσάντοι,
εσκότωναμε λέοντας, ετρώγαμε ελάφια,
ζώσκουμες τα λωρία μουν κρεμάνομε την σπάθιαν,
παίρωμε τα ραχά-ραχά και τα παρχαρομύτια,
‘ς σο μεσημέρ’ επρόφτασα μ’ ΄ς σου Ήλιου τα παρχάρια,
οι μαύροι εχλιμίτιζαν κι’ εσείουν τα ραχία,
είχαμε νέους Έλλενας, Ρωμαίϊκα παλληκάρια,
επήγαμ’ ενταμώθαμε ίσα ΄ς σα Πέντε Πέτρας,
εκεί εύραμε τον Αλήν με την Εμίρ εντάμαν:
- Αλή ντο στέκεις αντικρύ ‘ς σο Ελλενικόν κοντάρι;
Εσκότωσαμε την Εμίρ και την Αλήν επιάσαμ’,
- Αλή, εσύ ‘κ’ εγνώριζες τ’ Ελλέν’κα παλληκάρια,
- Αλή, τα τοξοσάϊτα, τ’ Ελλενικόν κοντάριν;
Οι δύ αν εσκοτώθαμε οι τρίοι ξάν στέκουμ’ κάστρον.