Ας κόφτω με το μέλ’ στην συζήτηση που άνοιξε ο κ. Γ. Σουμελίδης και συνεχίζει ο κ. Π. Μελανοφρύδης. Το ξέρω ότι βρίσκονται και οι δυό τους καλά στο χωράφι τους και εάν υπάρχει παρείσακτος αυτός χωρίς άλλο είμαι εγώ. Τους ξέρω όμως τόσο καλόβουλους και τους δυό ώστε φόβο να μου θυμώσουν δεν έχω.
• Τα χ̆έρα̤ τ' μακρέα είναι = είναι κλέφτης
• Τσακωμένον χ̆έρ’ σο μανίκ’ = λέγεται για άνθρωπο άπειρο και ανίκανο όπως το σπασμένο χέρι
• Το μανίκ’ν ατ’ κοντόν έν’ = είναι πτωχός
• Τ’ ομμάτ’ έγκεν άδολο (έκφραση Ματσούκας – Σουρμένων) = το μάτι έφερε ασπράδι
• Έγκεν ασ’ ομμάτα̤ (φράση για τη στέρηση και την πείνα) = έφερε ασπράδι το μάτι του, όμοια με τη φράση: ο σ̆κύλον ασό τέρεμαν εψόφεσεν
Ιδιωματισμοί της Ποντιακής Διαλέκτου Παντελή Η. Μελανοφρύδη Για τ’ ωτία (για τ’ αυτιά). Πηγή: Ποντιακή Εστία τεύχος 51-55-56
• Πως ακούς; = πως σε λένε
• Τ’ οφρύδα̤ τ’ τσ̆ατμάδας = έχει ενωμένα τα φρύδια. Για τον άντρα ήταν σημείο ομορφιάς.
Ιδιωματισμοί της Ποντιακής Διαλέκτου. Π.Η. Μελανοφρύδη για τ’ Ομμάτα̤ και τ’ Οφρύδα̤
