Πολατίδης, ένα επώνυμο με μαρτυρική πορεία στον Πόντο και στη Ρωσία.
Κατάλογος σφαγιασθέντων Ελλήνων του Πόντου με το επώνυμο Πολατίδης, συγγενείς όλοι του αγιορείτη μοναχού Κάλλιστου Πολατίδη. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος στο βιβλίο του : Η Ελλάς στο στόχαστρο. Η Συντονισμένη προσπάθεια αφανισμού των Ελλήνων δια μέσου των αιώνων.
1. Πρώτος εξάδελφος του πατέρα μου και δικός μου θείος, Ηρακλής Πολατίδης, σφαγιάστηκε απ’ τους κομμουνιστές το 1937 στη Σιβηρία.
2. Γεώργιος Πολατίδης του Παναγιώτη, ζούσε στη ρωσική πόλη Άμινσκ, σφαγιάστηκε απ’ τους κομμουνιστές επειδή δε δέχτηκε να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό.
Read more ... Add new comment
Ο Ιωάννης Νικοπολιτίδης γεννήθηκε το 1859 στη Νικόπολη του Πόντου. Σε ηλικία 14 χρόνων ορφανός και απ’ τους δύο του γονείς, με τις δύο του αδερφές έφυγε στη Νότια Ρωσία αναζητώντας καλύτερη τύχη. Στην Τσάλκα πάντρεψε την μια αδερφή του και λίγο αργότερα έφυγε κι εγκαταστάθηκε στο Βεζίνκιοϊ του Κάρς. Εκεί πάντρεψε και την άλλη του αδερφή με τον περίφημο κληρικό και αγιογράφο παπά Μύρωνα Μυρωνίδη, δάσκαλο παλιότερα στο Τσίπλαχλη και στο Βεζίνκιοϊ. Στο Βεζίνκιοϊ αργότερα παντρεύεται και ο ίδιος τη Σοφία Πολαετίδου από την Άτρα που έτυχε να βρίσκεται εκεί σε επίσκεψη συγγενών της. 
Ένα απ’ τα πολλά δείγματα του άκρατου πατριωτισμού, της παλληκαριάς και της ψυχικής δύναμης του Ποντιακού Ελληνισμού αποτελεί και το παρακάτω περιστατικό. Αποτελεί αληθινή και πραγματική ιστορία. Κάποιο βράδυ του 1878 μια μεγάλη πυρκαγιά στην Τραπεζούντα στην αγορά της Ταπάχανας, αποτέφρωνε τα τρία μαγαζιά του Τραπεζούντιου Έλληνα Μιχαήλ Αγά από την ενορία του Χριστού (Γενή Δζουμά). Το χτύπημα ήταν πολύ δυνατό για τον δύστυχο οικογενειάρχη ο οποίος ως ψυχικό και οικογενειακό ναυάγιο, έρμαιο της απελπισίας και της απόγνωσης κυριευμένος απ’ την ψυχική και διανοητική αναστάτωση, εγκατέλειψε κάποια μέρα τα τρία του παιδιά, Αχιλλέα, Θανάση και Πελαγία στις φροντίδες της γυναίκας του, της λεβεντογυναίκας Χατούνας και εξαφανίστηκε.
Ο Ελευθέριος Τομπούλης, όπως αναφέραμε στο αφιερωματικό μας άρθρο για τον βίο και τα έργα του Αριστείδη Δεληκάρη, υπήρξε κουμπάρος του. θεωρείτο μεγάλος εξαγωγέας φουντουκιών της Κερασούντας και η εταιρεία του είχε την φίρμα : “Αδελφοί Τομοπούλου”. Διατηρούσε γραφεία στην Κερασούντα και στα Κοτύωρα και συνεργαζόταν με πολλά άλλα της Ευρώπης και κυρίως της Τεργέστης, της Μασσαλίας, του Αμβούργου και του Βερολίνου. Θεωρείτο από τους πλέον πλούσιους Έλληνες της Κερασούντας. Προσέφερε δε αφειδώς μεγάλα χρηματικά ποσά για την ενίσχυση της ελληνικής κοινότητος αλλά και για τον ελληνικό στόλο. Επρόκειτο για άνθρωπο ευγενή, μεγαλόψυχο, φιλοπρόοδο και φιλόμουσο.
Γόνος πατριαρχικής οικογένειας της Κερασούντας, ο Αριστείδης Δεληκάρης γεννήθηκε το 1859 και υπήρξε ένα από τα έξι παιδιά της οικογένειας του που αποτελείτο από τέσσερα αγόρια, τον Γεώργιο, τον Νικόλαο, τον Μιλτιάδη και τον Αριστείδη αλλά και δύο κορίτσια, την Δέσποινα (σύζυγο Ερμείδη) και την Ολυμπιάδα (σύζυγο Σουρμελή). Όλα τα αδέρφια ασχολούνταν με το εμπόριο με επικρατέστερο τον Αριστείδη, ο οποίος κατείχε μεγάλες εκτάσεις καλλιέργειας φουντουκιών σε πολλές περιοχές της Κερασούντας. Η μεγαλύτερη εξ αυτών ήταν στην περιοχή Πάρτσια αποτελούμενη από αρκετές χιλιάδες στρεμμάτων όπου απασχολούνταν πολυάριθμοι τούρκοι αλλά και Έλληνες κολλήγοι. 
