Παραδόσεις Τσίτης Άρδασσας. Πως εχτίεν η Τσίτε τη Άρδασσας
΄Σ σα παλά̤ τα φοβόκαιρους τρεί νομάτ’ επήραν άσ’ την Άρδασσαν αφκά τη Τσίτες το ποτάμ’ και πορπατευτά-πορπατευτά έρθαν αφκά την Τσίτεν. Επεκεί εντόκαν ΄ς σο τσορίμ κιάν και έξέβαν σή πεγαδί’ το κιφάλ’. Εκεκά εκάτσαν ν΄αναπάουνταν. Εκείνον τον καιρό τα ποταμάκρα̤ τα ραχ̆ία και τα κοιλάδα̤ ούλα έταν γομάτα ορμάνα̤. Υστέρ’ κ’ υστερνά όνταν εδούλευαν τα μα̤τά̤να̤ εγριλεύταν κι’ ερημάαν. Ακομάν ο σ’χωρεμένον ο κύρ’ι-μ’ όνταν έτον μικρόν παιδίν έλεεν : «τα ποτάμα̤ και τ’ ορμία όνταν έβρεχ̆εν ‘κ̆’ εθολούνταν ούλα̤ τσ̆αϊρα̤ και στιμένα̤ έταν.
Πως εχτίεν η Τσίτε τη Άρδασσας - Παρακολουθείστε το βίντεο
Read more ... Add new comment
Παρθένα Ξυμίτοβα (Ξυμιτίδου). Σαντά Πόντου - Κούμα (Μιχαήλοφκα) Σοχούμι – Εύοσμος Θεσσαλονίκης. Ένας ποντιακός ανθός στη Γεωργία
Σήμερα θα επιχειρήσω μια μικρή και σύντομη αναδρομή στα παλιά έθιμα του γάμου έτσι όπως αυτά έχουν μεταφερθεί σ’ εμάς απ’ τις παλιότερες γενιές, μέσω προφορικών και γραπτών αναφορών. Στο Site μου kotsari.com αλλά και στο κανάλι μου στο YouTube έχω δεκάδες ηχητικά και φωτογραφικά ντοκουμέντα αλλά και βίντεο σχετικά με τις γαμήλιες εθιμοτυπίες, τους χοροί και όλα τα στιγμιότυπα του Ελληνικού γάμου στον Πόντο. Παρόλα ταύτα, και προκειμένου να εστιάσω στο θέμα της σημερινής παρουσίασης μου που είναι οι Γαμήλιοι Χοροί στον Πόντο και στην Ελλάδα, θα επιχειρήσω να απομονώσω το κατά δύναμιν τους χορούς από όλα τα υπόλοιπα τελούμενα κατά την εθιμοτυπία του γάμου στον Πόντο.
Οι Έλληνες απανταχού της γης όπως κι ο Ελληνισμός του Πόντου πάντα ανήσυχος και φιλοπρόοδος δεν έμενε ποτέ ακλόνητος στις παλιές παραδόσεις αλλά πάντοτε αφομοίωνε όλα εκείνα τα πολιτισμικά στοιχεία των γειτονικών λαών και τα ενέτασσε στην καθημερινότητα του όταν κι όποτε το έκρινε σκόπιμο, χρήσιμο ή απαραίτητο. Έτσι η παράδοση των λαών εμπλουτίζεται ποικιλοτρόπως από ξένα στοιχεία που ανήκουν σε άλλους λαούς και συμβαίνει αβίαστα μέσα στο ρου της ιστορίας αυτή η διαδικασία της ανταλλαγής ή του δανεισμού ενδυμασιών, μουσικής, χορών, εθίμων κ.ο.κ.
Στα δρώμενα της εθιμοτυπίας του γάμου στον Πόντο, εντάσσεται και το τραγούδι που ακολουθεί. Τη χρονική στιγμή που οι κοπέλες και νυφάδες άναβαν το γλέντι στο σπίτι της νύφης και ετοίμαζαν τα νυφοσκεπάσματα, δηλαδή το χτένισμα και το ντύσιμο της νύφης, τραγουδούσαν αυτό το δημοτικό τραγούδι με μικτό στίχο (στα τουρκικό και ελληνικά). "Εϊ καζελέρ γιόλ κιοριουντιού αμάν αμάν, Ιστέ τα πέν κιτίγιορουμ" = Έ σύντροφοι ο δρόμος φάνηκε, και να που εγώ πηγαίνω. Σήμερον μαύρος ουρανός σήμερον μαύρη μέρα, σήμερον ξεχωρίουνταν μάνα και θυγατέρα.
