Ελληνικοί οικισμοί (πόλεις και χωριά) στον Πόντο το 1922

Written by Πολατίδης Βασίλειος. Posted in Πόλεις - Περιοχές - Οικισμοί - Χωριά

Οι Ελληνικοί Οικισμοί στον Πόντο το 1922. Καταγραφή των κοινοτήτων της περιοχής του Πόντου όπου κατοικούσαν Έλληνες πριν αναχωρήσουν από την Τουρκία το 1922 εξ' αιτίας της αναγκαστικής ανταλλαγής των πληθυσμών.

Η καταγραφή αφορά σε στοιχεία του αείμνηστου Κωνσταντίνου Σ. Ιορδανίδη και είχε δημοσιευθεί στον τριακοστό τέταρτο τόμο του Αρχείου Πόντου της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών το 1977. Ο ίδιος δεν πρόλαβε εν' όσο ζούσε να δεί δημοσιευμένη την καταγραφή-μελέτη του. Το 1971 είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο με τίτλο «Τα χρονικά του χωρίου Τρουψή της επαρχίας Κολωνίας και Νικοπόλεως (Γαράσαρης) του Πόντου (1900-1916).

Εκκλησιαστική επαρχία Αμάσειας
Αμισός (Σαμψούντα)
Αβλουτσ̌ά
Αβτζόγλου
Αγι͜ακλανάν
Αδά τ͜επ͜έ
Αδάμογλου
Άκ – δα̤δά̤ν ή Αϊτογά̤ν
Αλατσ̌άμ
Αλάκι͜οϊ
Αλάν Εμιρλή
Αλή – μπέη
Αμάσεια
Αμισός (χωρία)
Ανδρέα μαχαλεσή
Άνω Τσ̌ενίκ
Αρουτζ̌άκ
Ασάρ – Αγάτς
Ασμανί
Αχλατλή
Βαγτάτ – τσ̌α̤τεσή
Βεζύρ - κι͜οπρού
Γέλιτζες
Γέλ – κιρή
Γένιτζ̌ε
Γιαχουτή μαχαλεσή
Γιαγ – μπασάν
Γιαϊλά – κερή Οι Ελληνικοί οικισμοί στον Πόντο το 1922

Γιαρμαλή Κιουτή
Γιαλαούζ – Γκιόλ
Δεμιρτζ̌ή Κι͜οϊ
Δι͜ούζ Ορέν
Δουβετζ̌ίκ
Ελβανίτ
Ελιάς Κι͜οϊ
Έλμα
Έρπαα
Ζεϊβέ
Ζήλε̤
Ζογαζλή
Ιντζέ Κερίζ
Ιορδάν – μαχαλεσή
Καβατσίκ
Καβάκ πελτέκ
Καγι͜ά Κουνεή
Καγ͜ιά – α̤λτή
Κάζ – αλάν
Καβαντζί μαχαλέ
Καϊρακλή
Καλαϊτζάκην
Καλέ μπογάζ
Καμάν – Κοβτζέ
Καρά – Τζαμί
Καρά – μούχ
Καραμανλή
Καρά μαχμούρ
Καρά Γκιόλ
Καρά περσή
Καρά πεζήκ
Καρά Τουζλά
Καρά Τοχλού
Καρά δάγ
Κάζ – δαγή
Κάτω Τσενίκ
Κέλ Καγι͜ά
Κεμάλ
Κεντιρλή
Κεντερλίκ
Κέρζης
Κέρζε
Κερτμέ
Κερπισ̌λή
Κερτζεμπέ
Κεστανέ
Κηζίλ – Γκιόλ
Κίρκ – χαρμάν
Κι͜αβούρ γιουρτί
Κιζήλ ογλάκ
Κιζλάρ αλάν
Κιολετζίκ
Κ͜ιόλ πελέν
Κ͜ιουλιντζέ
Κιουτζ̌έ
Κιρκέν
Κιρεσλή
Κισλά καμπατή
Κισλά
Κίτσε
Κοκτσέ
Κότς̌ αλή
Κοτεκλή
Κουρού Κουμτζέ
Κιούρ αλάν
Κουγι͜ουμτζή – μαχαλεσή
Κιουρεκτσ̌ή
Κουζλού -Κι͜οϊ
Κουρουλίκ
Κουρούμ
Κουρού – δερέ
Λαδίκ
Μανδαρλή
Μαραστή
Μαχαλάς (Καραγκ͜ιόλ)
Μερζουφούντος
Μαχριμλέρ
Μισελή Δι͜ούζ
Μαχμάρα
Μπάγ – γερή
Μπαγίρ Κι͜οϊ
Μπάφρα ή Πάφρα
Μπιγίκ
Ντεμιρτζ̌ή - Κι͜οϊ
Οκτσ̌έ – Τσιρακμάν
Ομάλ Γκιολού
Ορδού Τασή
Ορμανός
Ουζούκ
Ουλουτζ̌άκ
Ουλάν γι͜ούρ
Ουλά Γκι͜όλ
Ουστά σεράϊ
Ουσαγή
Ουσατζή
Ούτς̌ πινάρ
Παγ – γερή
Παγδάτ – τζ̌ατεσή
Παντελέρ
Παπατζ̌άκ
Παραλή – πέ̤λ
Παρπουτσ̌ή μαχαλέ
Παρχανλάρ
Πάφρας ή Μπάφρας χωρία
Πεκλίκ
Πέκ – αλάν
Πελέ̤ν
Πε̤λίτ – ογλού
Πενιτζ̌έ
Πέρ – Κερίς
Πιγί̤κ
Πιλιμετζέ
Πιτσακτζή
Πό̤ζ – αρμούτ
Ποϊλ͜άν
Πουναρή
Ποχτσ̌έ αρμούτ
Σαϊβανί
Σαμιλή μαχαλεσή
Σαμρούκ
Σανάν
Σαρή κλησέ
Σαρή Μαμαντζή
Σαρή – γιούρ
Σαρή μπιγίκ
Σεϊτάν μαχαλεσή
Σεκούτ
Σεμιλέρ
Σεπιτζέ
Σερίτζ – δαγή
Σερνίτς – πινάρ
Σέρρα
Σινώπη (Σινάπ)
Σουγιουτλού
Σουλεϊμανλή
Σιναμά – τάς
Ταγάτα
Ταλασμάν
Τανκαρλή
Τάς – τεπέ
Τασολούκ
Ταμάμ – μαχαλέ
Ταχτά σακίς
Τεβκερή
Τεκέ κι͜οϊ
Τεκνέ πουνάρ
Τεκνετζίκ
Τεμιρτζ̌ή σού
Τεπετζίκ (Αβδάν)
Τερζίλ
Τζαμαλάν
Τζάλ Φιντιτζ̌άκ
Τζάλ Καρουσλάρ
Τζάλ
Τζιχήλ
Τίζ κι͜οϊ
Τικερή
Τίπ πασή
Τογκελή
Τοϊκάρ
Τονούλ – αλή
Τοπάς – ουσαγή
Τουβετζίκ
Τουζουκλή
Τουκαρλή
Τραπιζανλή
Τριάδος – Αγίας
Τσατάρ – κερίς
Τασ̌λή
Τσ̌αρσαμπά
Τσ̌ατάλ αρμούτ
Τσ̌αντούρ
Τσ̌ανακλή
Τσ̌ατάλ τεπέ
Τσ̌ελίκ αλάν
Τσιγδέμ
Τσίκ κερίζ
Τσινάρ σαζάκ
Τσινάρ αλή
Τσιγκίρ
Τσ̌ιτετζίκ
Τσ̌ουχούρ
Τσ̌ολάκ
Φουρουντζόγλου
Χάβζας (Κάβζα)
Χαγιέτ – δερέ
Χαϊδάρ
Χαλκαντζή
Χαμάμ Αγ͜ιαζή
Χατζή Ισμαήλ
Χαχαρτλά
Χιραλάρ
Χουλουσ̌λή
Χωρία Χάβζας

Εκκλησιαστική επαρχία Θεοδοσιουπόλεως - Ερζερούμ
Άργανα
Βαϊβούρτ (Παϊπούρτ)
Γαρυπάντων
Γιουτουρμάζ
Διαβερκήρ (Αμίδης)
Εγκίν
Ερζερούμ (Θεοδοσιούπολη) Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Ομόνοια εις Ερζερούμ (Θεοδοσιούπολη) 1905
Ερζινκιάν Η Αρσίγγη ή Ερζιντζάν ή Ερζιγκιάν του Πόντου & Χογούζ. To Ελληνικόν Αρμενόφωνον χωρίον του Ερζιγγιάν του Πόντου. Ποντιακή Εστία 1954 & Τζαμουριά & Χάτρεχ, τα Ελληνικά χωριά του Ερζιγγιάν. Κ. Λαμψίδη Δημοδιδάσκαλου 1953
Καρά γισμάν
Καρά καγιά
Καρμούτ Γεωγραφικό & Ιστορικό Λεξικό Χαλδίας Καρά Μουσταφάς ή Ποτάμιον της Άτρας, Καρέλ, Καρμούτ
Κατράκ
Κόσκαρι
Λερίων
Μαίρη
Μάμτζας
Μπάρκας
Παπαδάντων Γεωγραφικό Λεξικό Χαλδίας 11 Παλαδάντων,Παλλαλάντων,Παρασκευάντων,Παλαγία,Παπαδάντων,Πελέν,
Σιχτόρμι Τη Σίχτορμης Α-Γιάννες (Αργυρουπόλεως). Θρύλοι και παραμύθια του Πόντου & Γεωγραφικό Λεξικόν Χαλδίας 18ο : Σεϊτανάντων, Σελίν Δερέ, Σεϊχ τ’ ορμίν ή Σίχτορμιν
Σουλαμί
Ταντουρλούκ
Τσαμπουριά
Τσοκάρ
Τσουκάρ
Χακίων
Χαμά
Χαρπούτ
Χελέγη
Χόους

Εκκλησιαστική επαρχία Κολωνίας και Νικοπόλεως Η Γαράσαρη και τα Είκοσι Οκτώ Χωριά της
Αγούλια
Αγουδερέ
Ασλαχάν
Αλησάρ
Αλούτσια
Αλούτσαρα
Αλησίζ
Άμελη
Αναστός
Απάς Τσιφλίκ
Αρμουτλή Λαλέ
Αρμάν τσ̌αϊρ
Ασαρτσ̌ιούκ
Άσλασα
Αχουρλού
Γενίκι͜οϊ
Γιατμούς
Γαμισλή
Γιαχουσάν
Γουζουλού
Δερμεντάς ή Ντερμεντάς
Εσκή Κι͜οϊ
Έσκονε Η Γαράσαρη & τα 28 χωριά της: Χατζή Κιοϊν ή Έσκιονε, Σουπάχ, Σιτσάχ Δ' Μέρος
Έσολα
Καγι͜ά τιπή (Η Παναγία)
Καγι͜ά τεπέ (Επές)
Καδή Κι͜οϊ
Κάλτσασα Η Γαράσαρη και τα Είκοσι Οκτώ Χωριά της Λάππα, Κόρατζα, Κάλτσασσα & Ιστρεφή Ε' Μέρος
Καλετσι͜ούκ
Κανλή Καγ͜ιά
Κόρατζα
Καρακεβεζήτ
Καταχώρι
Κέϊλικα Η Γαράσαρη & τα Είκοσι Οκτώ Χωριά της Οβατζούκ, Κέϊλικα, Αλούτζε & Αγού Τερεσί. Γ' Μέρος
Κεμίν Κονάκ
Κιζήκ
Κιράτς
Κ͜ιόβ – τεπέ
Κ͜ιόσκ͜ιοϊ
Κουβερτσινλίκ
Κιούλ – αλή
Κοϊνούκ (Κοϊνίκι) Η Γαράσαρη και τα Είκοσι Οκτώ Χωριά της Καταχώρι, Κοϊνίκι, Εσκί Κιοϊν & Τάμζαρα Β' Μέρος & Ο παππούς Σπύρος Γαλετσίδης επιστρέφει στη γενέτειρα του, το Κοϊνίκι της Γαρέσαρης
Κονδύλια (Τσακμακλή)
Κοπετέν
Κουρούκ
Κούρβαγη
Λάππα
Λίτσασα Η Γαράσαρη και τα Είκοσι Οκτώ Χωριά της : Ασαρτζούκ & Λίτζασσα. Α' Μέρος
Μαδέν
Μαλκότς
Μερκέζ
Μέρβασίλ
Μοναστήριον
Μονδαλάς
Μένδεμέ
Μουρλού
Μουχάλ
Μπάγ – δερέ
Νεοχώριον
Νικόπολις (Καρά Χισάρ Σαρκή)  Άλλη η Κολωνεία και άλλη η Νικόπολις του Πόντου (Γεωργίου Στρουθόπουλου) & Η Νικόπολις. Σιαπίν Καρά Χισάρ ή Σιαπίν Καρά Χισάρ Σαρκί Şebinkarahisar του Πόντου
Οβατσ̌ούκ
Ολού Τσ͜ιουκούρ
Ούν' - ενή (Ηνόη)
Πάγ – δερέ
Παζάρ - πελέν Παζάρ Πελέν, Κιζίκ, Ίν Ονού, χωρία Χαπές̆ επαρχία Κολωνίας Πόντου (6) - Σάββα Ιωακειμίδη
Πάλτσ̌ανα ή Μπάλτσ̌ανα
Πιρέ δεδέ
Πισιούρ
Πουλάχ
Ρεφαγιά Λαογραφικά Πόντου Συμέλα Βασιλειάδου-Χαραλαμπίδου, Ευκαρπία Κιλκίς Γαράσαρη, Ρεφαγιά
Σαντζάκι
Σεϊτ - μπελή
Σεμέν
Σι͜άργερή
Σουπάχ
Σπαχή μαχαλεσή
Στρεφή  Το χωρίον Στρεφή της επαρχίας Κολωνείας & Νικοπόλεως (Σεμπίν Καραχισάρ) του Πόντου
Τάμλιτσα
Τασλίτς
Τερέκιοϊ
Τερέ – τάμ
Τσετουρέν
Τουμάν
Τρουψή  Το χωριό Τρουπτζή (Τρουψή) της επαρχίας Κολωνείας & Νικοπόλεως του Πόντου
Τσ̌αμλήκαλέ
Τσ̌άμλιτσα
Τσ̌ελέπ
Τσ̌ουκούρ
Τσ̌ορούμι
Τσ̌οράχ
Φεϊλερέ Το χωρίον Φέϊλερε της επαρχίας Κολωνείας & Νικοπόλεως του Πόντου ( Sebinkarahisar)
Χαβζούλ
Χάν – εβή
Χασάν – ταμή
Χατζή κ͜ιοϊ
Χάχαβλα
Χίντσιρι

Εκκλησιαστική επαρχία Νεοκαισάρειας (Νικσάρ)
Άκ Βηρέν
Αλτίν ογλού
Ασαρτσίκ
Αργοσλού
Βαϊρακλή
Βάς – Βουδαμά
Βογμαλή
Βώνας
Γάγγραι
Γάζου
Γενή - Κι͜οϊ
Γενή - Γκ͜ιόλ
Γενή Χάν
Γιαζούρ
Γιαζήκιοϊ
Γιατζαλού
Γκέϊτζέ
Γκ͜ιόλ – ονού
Δεγιρμέν
Δερέ – Βάς
Δερέ τσιφλίκ
Δίς Μουσά
Ελενός
Εγρέπ
Ένδεξε
Έπεσα
Ερμέζ δάγ
Εσκισιούρ
Έρπαα
Εσκή δίρ
Θεοδόσια (Τόσια)
Ίνδαλα
Ινέπολης Η Ινέπολις του Πόντου
Ισκιλή
Ιφσή
Καλαϊτζίκ τεπέ
Καντετζι͜ούκ
Καρακάς
Καραμπελέ
Κιρλίκ
Κασταμονή
Κατράν
Κετμελή
Κηζίλ – δερέ
Κίζ – Δερβέντ
Κίζ – Ιλδιρέν
Κηρής
Κιζήλ – λολού
Κιοϊ τσ̌ουκούρ
Κ͜ιοβ εσμέ
Κ͜ιόλ κιοϊ
Κιράν ορκιούτ
Κιρέτς̌ - τεπέ
Κιτζακτσί
Κοτύωρα (Ορδού) Κοτύωρα (Ordu) Ορτού - Ιστορία - Λαογραφία - Πολιτισμός
Κετζελή
Λιμάν – δερέ
Μεσουδιέ Μεσουδιέ - Καρά-Σού - ΑτάΠαζάρ
Μοναχού
Μουζά – δερέ
Μουσουλού
Μοναστήριον
Μπαϊρακλή
Νεοκαισάρεια (Νικσάρ) Ο Λαζάραγας (Λάζαρος Κυριλλίδης), απ' το Αρσατζούκ της Νεοκαισάρειας του Πόντου
Ντερέ – Μπάς
Ντερέ – τσιφλίκ
Οινόη (Ούνιγια)
Ορδουλού – κιοϊ
Ουρκ͜ιούτ
Μπαϊρακλή
Παρθένιον (Παρτίν)
Ρεσαδιέ
Σαλτούχ
Σαφράμπολις
Σεβαστείας (Σιβάς)
Σιγερέ σενέ
Σουγγουρλού
Σουλεϊμανλή
Ταζλού
Τάς – οβά
Τεκνετσ͜ιούκ
Ταχταλή
Τσέρτιγε
Τάς – τεπέ ή Τέζ – τεπέ
Τεκέ
Τζαχμάν
Τσ̌αμλίκ
Τσακίρ
Τζηκαράν
Τζίδε
Τοκάτης (Τοκάτ) Ευδοκιάς Τοκάτη - Αμάσεια, Σίμος Λιανίδης Επιτροπή Ποντιακών Μελετών
Τόσια
Τουζλού σού
Τουλάρ
Τουφάρ
Τούχ
Τσανκερίς
Τσαϊ τσουμά
Τσιβρήλ
Τσούχτσα
Φάδαρα
Φάλδατζα
Φάτσας Η Σίδη, ή Φάβδα, Φαδισάνη ή Φάδισα, η Φάτσα του Πόντου
Φιάν
Φιάλη περίκ
Χατζή - μπέη
Χαλήλ – Εκιντζή
Χαψάμανα
Χίρτζαλη
Χουνιαρή