Τω αυτώ μηνί στ’, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών Ευτυχίου Πατριάρχουν Κωνσταντινουπόλεως.

Εὐτύχιον θανόντα τιμῶν τοῖς λόγοις,
Ἐμαυτὸν αὐτὸς εὐτυχέστατον κρίνω.
Ψυχῇ Εὐτυχίοιο πύλῃ πόλου οἴγεται ἕκτῃ.

Ούτος ο εν αγίοις πατήρ ημών Ευτύχιος ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστινιανού του μεγάλου εν έτει φλ’ (530), καταγόμενος μεν εκ την επαρχίας της Φρυγίας, από χωρίον ονομαζόμενον θεία Κώμη. Ανατραφείς δε πλησίον εις τον πρεσβύτερον Ησύχιον ( ο οποίος ήτο μεν πάππος του αγίου, δια δε την θεοφιλίαν του ηξιώθει παρά Θεού να κάμνη θαύματα), εβαπτίσθη παρ’ αυτού εις την εκκλησίαν τη Αυγουστουπόλεως, εις την οποίαν ετέλει την θείαν λειτουργίαν ο ρηθείς πάππος του και ήτο σκευοφύλαξ της εκκλησίας εκείνης.

Ο Πατριαρχικός Μητροπολίτης Μαρωνείας, Θάσου και Σαμοθράκης Νικόλαος Σακκόπουλος και η εποχή του (1862-1927). Ένας λησμονημένος αγωνιστής Ιεράρχης της Μακεδονίας και Θράκης. Ο Μητροπολίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου Νικόλαος Σακκόπουλος, Πόντιος στην καταγωγή, εγεννήθη το έτος 1862 στην πόλη Σινώπη του Ευξείνου Πόντου. Εκεί έλαβε την εγκύκλια παιδεία και μόρφωση και στη συνέχεια εισήχθη στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία απεφοίτησε με βαθμό «άριστα» το έτος 1886, αφού προηγουμένως συνέγραψε και υπέβαλε αινέσιμη πτυχιακή διατριβή με θέμα: «ότι προς τη πίστει αναγκαία εισίν προς σωτηρίαν και τα αγαθά έργα».

Κατά το 1897 ο ιερός ναός της Ιεράς και Σταυροπηγιακής Μονής του Αγίου Γεωργίου του Χουτουρά έπαθε καθίζηση η οποία κατά περιόδους επιδεινωνόταν αλλεπάλληλα. Τότε ο από Κρώμνης του Πόντου καταγόμενος ηγούμενος της Μονής Πανάρετος, το γένος Ξενίδη, αποφάσισε την ανέγερση νέου ναού σε απόσταση 10-15 μέτρα δυτικότερα του παλιού, σε πιο στέρεα βάση. Για την υλοποίηση του σκοπού αυτού ενήργησε εράνους, ταξίδεψε στην Ρωσία και κατάφερε να συγκεντρώσει το απαιτούμενο χρηματικό ποσό, οπότε κατά το έτος 1898 άρχισε την κατεδάφιση του παλιού και την ανέγερση του νέου, αγοράζοντας τα απαιτούμενα υλικά και προσέλαβε τους αρμόδιους μαστόρους και εργάτες.

Γεννήθηκε το 1885 στο χωριό Λειβαδιά της Γαλλίανας του Πόντου, όπου διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα από τους δασκάλους Κων/νο Δοξόπουλο και Βασίλειο Σπινθηρόπουλο. Το 1897, σε ηλικία 12 ετών, πήγε στην I. Μονή του Αγ. Γεωργίου Περιστερεώτα, όπου και παρέμεινε με ενέργειες του Ηγούμενου Γρηγορίου Παντελίδη.