Τραγούδι της Όφης και παραλλαγή της Κρώμνης του Πόντου
Οι Οφίτες έλεγαν κι αυτό το τραγούδι ίσως σαν κάποιο παιγνίδι
Μάννα, μάννα, Μεληδόνα, χελιδόνα κουπάς τα Άεα
Αναβάρα και Κουντούρα και Ζωή κι Αναστασία,
Το δίφυλλον, το τρίφυλλον πας παίζουν τα καράβια,
σκαμνίν ποδάκι κότσιξε, ενίβα ΄ς σο γλυκόμηλο,
εσήστεν το γλυκόμηλο ερώξεν τα πετάσα̤
Στην Κρώμνη λεγόταν λιγάκι παραλλαγμένο, ως εξής:
Μάννα, μάννα, Μεληδόνα, μελιδόκοπον σαϊττα
Αναβάρα και Κοντούρα και Ζωή κι Αναστασία,
Το δίφυλλον, το τρίφυλλον ντο πάει ΄ς στην Πόλην κι έρχεται
και σκίζει τ’ αγροστάφυλα και τρώγουν τ’ αγροπρόβατα
και χαίρουνταν τ’ αρνόπα.
Άρκος, λύκος, μουχτερός και τη νύχτα γυρευός.
Έρθεν άγγελος Κυρίου και λαλεί Κυρά Μαρίτσα :
-Ντο λαλείς Κυρά Μαρίτσα ;
Έχω Πέτρον έχω Παύλον κι έχω δώδεκ’ αποστόλους
και ντο κείται ‘ς σο κουνίν και κρατεί το θυμεαντόν
και θυμεάζει το Χριστόν, τον Χριστόν, την Παναϊαν
τριϊλιύλι τα σταυρά κι εγώ απές κοιμούμαι. Τα τραγούδια της Όφης του Πόντου † Ι. Παρχαρίδη - Ποντιακά Φύλλα Δεκέμβριος 1936
Πηγή: Αθανάσιος Παρχαρίδης - Ποντιακά Φύλλα τεύχη 7ο -8ο
Ποντιακή Διαλεκτολογία - Ιστορία & Λαογραφία - Βασίλειος Β. Πολατίδης - www.kotsari.com
