Άγιοι Σαράντα Πέντε Μάρτυρες απ' την Νικόπολη του Πόντου
Οι Άγιοι Σαράντα Πέντε μάρτυρες κατάγονταν από τη Νικόπολη του Πόντου. Μαρτύρησαν επί αυτοκράτορα Λικινίου (307-324 μΧ) στη Νικόπολη (Γαράσαρη) στον Πόντο και συγκεκριμένα στην κωμόπολη Αγουτμούς που σημαίνει, κατάπιε το φάρμακο, αλλαξοπίστησε. Οι κάτοικοι του Αγουτμούσ χριστιανοί όλοι, εξισλαμίστηκαν βίαια και κατάντησαν μάλιστα να γίνουν φανατικοί μουσουλμάνοι.
Δείτε το σχετικό βίντεο για τους αγίους 45 Μάρτυρες
Οι 45 Μάρτυρες ήταν στρατιώτες τους οποίους ο Λικίνιος διέταξε να διώξουν τους χριστιανούς. Αυτοί παρουσιάστηκαν στον δούκα Λυσία και δήλωσα ότι δεν μπορούν να εκτελέσουν τη διαταγή διότι ήταν και οι ίδιοι χριστιανοί. Οι Σαράντα
Πέντε Άγιοι, έζησαν και μαρτύρησαν στις αρχές του 4ου αιώνα, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Λικίνιος (308- 323 μ. ). Ανάμεσα τους ξεχώρισαν ο Λεόντιος , ο Μαυρίκιος, ο Δανιήλ και ο Αντώνιος, οι οποίοι και κατείχαν υψηλά αξιώματα. Όταν ο Λικίνιος εξαπέλυσε διωγμό εναντίον των χριστιανών οι Σαράντα-Πέντε Άγιοι παρουσιάσθηκαν οικειοθελώς στον ηγεμόνα της Νικόπολης της Αρμενίας Λυσία και με παρρησία ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό. Αυτός τους φυλάκισε, τους βασάνισε και αφού τους θανάτωσε τους έριξε στα νερά του Λύκου ποταμού κοντά στο Αγουτμούς. Ο Λυσίας προσπάθησε να πείσει τους Αγίους να αρνηθούν την πίστη τους και θέλησε μάλιστα να μάθει ποιος ήταν αυτός που τους έπεισε να μη θυσιάζουν στα είδωλα. Όταν οι Άγιοι απάντησαν πως ο Χριστός ήταν εκείνος που τους δίδαξε να μη λατρεύουν ψεύτικους θεούς και να μη θυσιάζουν στα είδωλα, ο Λυσίας εξοργίσθηκε και διέταξε να τους φυλακίσουν. Οι Άγιοι υποβλήθηκαν σε πολλά βασανιστήρια προκειμένου να αναγκασθούν να αρνηθούν τον Ιησού Χριστό, όμως με τη δύναμη που τους έδινε η πίστη τους δε λύγισαν. Στο τέλος ο Λυσίας, αφού διέταξε να τους κόψουν τα χέρια και τα πόδια, τους έριξε στη φωτιά. Με το θάνατο τους οι Άγιοι έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου Ευσεβείς χριστιανοί πήραν τα λείψανα τους κα τα μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη. Η μνήμη τους τιμάται στις 10 Ιουλίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Στρατὸς θεοσύλεκτος, παρεμβολὴ ἱερά, νομίμως ἀθλήσαντες ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ, ἐν Πνεύματι ὤφθητε,
Μάρτυρες τοῦ Κυρίου, Τεσσαράκοντα πέντε, λύσαντες δι' ἀγώνων, τὴν πολύθεον πλάνην διὸ ἠμῶν τοὺς ἀγῶνας, πάντες δοξάζομεν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου,
τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
