Η αργατεία. Λαογραφικά έθιμα αλληλεγγύης της Αργυρούπολης του Πόντου
Λαογραφικά έθιμα αλληλεγγύης της Αργυρούπολης του Πόντου. «Τα παραμόνια̤ - Τα πονεμένα - Ο Ψαλμόν - Το χουλέν - Η αργατεία - Η Γειτονία». Του Ιμεραίου καθηγητού κ Αγ. Φωστηροπούλου. Λαογραφικά έθιμα Αργυρούπολης Πόντου / Η Αργατεία και η Γειτονία.
Σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής, τα έθιμα της αλληλεγγύης ήταν ζωηρά ανεπτυγμένα στο Ποντιακό στοιχείο, άλλωστε είναι κοινό γνώρισμα του Ελληνικού χαρακτήρα. Παρακάτω περιγράφονται εν συντομία, τα κυριότερα από το έθιμα αυτά, όπως επικρατούσαν στην επαρχία της Αργυρούπολης του Πόντου.
Η αργατεία
Για την εκτέλεση μιας μεγάλης εργασίας, όπως ήταν ο θερισμός του χωραφιού, η μεταφορά υλικών κτλ, συνήθιζαν το έθιμο της αργατείας. Καλούνταν οι νέες φιλικές οικογένειες για τη συνεισφορά τους σε εργασίας μιας ημέρας χωρίς αμοιβή. Αντί αμοιβής προσέφεραν πλούσιο γεύμα κοντά στις δροσερές ποντιακές βρυσούλες (κρήνες). Από δω προήλθε η ποντιακή φράση : Ση «Ποπά την αργατείαν», καθώς για την εξυπηρέτηση του παπά (ιερέα) του χωριού όλοι οι συγχωριανοί ήταν πάντα πρόθυμοι να συνδράμουν με την προσφορά της χειρωνακτικής τους εργασίας. Ας μη ξεχνάμε ότι ο θεσμός της ιεροσύνης τότε ήταν άμισθος. Οι ιερείς είχαν, όπως και όλος ο κόσμος, 2-3 ζωντανά, 2-3 χωράφια, τον κήπο κτλ. Επειδή τότε οι ιερείς ήταν πολύ φιλακόλουθοι και θεοφοβούμενοι ασχολούνταν πάρα πολύ με τα εκκλησιαστικά – λειτουργικά τους καθήκοντα στην υπηρεσία του λαού Του Θεού. Οι ενορίτες λοιπόν ως ανταπόδοση προς τον ιερό κλήρο, είχαν το έθος να προσφέρουν με μεγάλη ευχαρίστηση, μέρος των γεωργικών και κτηνοτροφικών τους προϊόντων στους ιερείς. Στην εποχή μας αυτό το έθος έχε εκλείψει ολοσχερώς στις μεγαλουπόλεις, ενώ μερικώς υπάρχει σε υποτυπώδη μορφή στα μικρά χωριά των επαρχιών μας.
Πηγή: Ποντιακή Εστία, τεύχος 4ον - Θεσσαλονίκη Απρίλιος 1950.
Ποντιακή Ιστορία & Λαογραφία - Βασίλειος Β. Πολατίδης - www.kotsari.com
