Τα Σουμάδι͜α (Σουμάδια-αρραβώνες). Έθιμα Τραπεζούντας και Περιφερείας του κ. Γ. Βαφειάδη

Τα Σουμάδ͜ια.  Έθιμα Τραπεζούντας και ΠεριφερείαςΟι αρραβώνες γίνονταν στο σπίτι της μνηστής όπου συγκεντρώνονταν συγγενείς του γαμπρού και της νύφης. Η τελετή άρχιζε με σχετική εισήγηση εκ μέρους του πατέρα ή του αδελφού ή άλλου πρεσβυτέρου συγγενούς του γαμπρού για το σκοπό της συγκέντρωσης και εζητείτο η συγκατάθεση του πατέρα ή της μητέρας της νύφης. 

Τα Σουμάδια (Αρραβώνες) Τα Σουμάδ͜ια - Έθιμα Τραπεζούντας και Περιφερείας. Μετά το τυπικό αυτό, το οποίο διεξαγόταν σε ατμόσφαιρα οικειότητας και ευθυμίας, ο πατέρας του γαμπρού ή ο ιερέας της ενορίας (εάν παρίστατο) έβγαζε από κρυστάλλινη κασετίνα με κουφέτα τα δαχτυλίδια και τα αντάλλασσε τους μνηστευομένους. Άλλοτε μετά τις πρώτες διατυπώσεις, η νύφη εμφανιζόταν κρατώντας ένα δίσκο με βάζο που περιείχε γλυκό του κουταλιού, κατά προτίμηση μαστίχα. Παρουσιαζόταν πρώτα στον μεγαλύτερο ηλικιακά της οικογένειας του γαμπρού ο οποίος άφηνε στο δίσκο τα δώρα της νύφης και έπαιρνε μια κουταλιά από το βάζο. Συνήθως κάποιος από την παρέα του γαμπρού έπαιρνε το λόγο και τον χρωμάτιζε με εύθυμα μυθεύματα. Άλλοτε ο ίδιος πατέρας ή κηδεμόνας του γαμπρού δημιουργούσε φανταστικές σκηνές για να μπεί στο θέμα των αρραβώνων. Παραθέτω αυτολεξεί μια τέτοια σκηνή αρραβώνων στους οποίους παρέστην εγώ ο ίδιος που γράφω τώρα όλα αυτά. Μπήκε στο σαλόνι πρώτο ο πατέρας του γαμπρού σαν ξιπασμένος. Ποδεδίζω σας λέει, δότε ‘μεν έναν σκαμνίν ας κάθουμαι και να έρχουμαι ολίγον σόν ηαυτό μ’. Σίτα̤ έρχουμουνες αδά σην γειτονίαν εσούν’, σ̆κυλία αφορισμένα ερρούξανε από πίσ’ εμούν’ και χα! έχ̆’ κι έτρωγαν εμάς! Έναν χ̆ιλέμορφον κορτσόπον ένοιξεν την πόρταν και τερεί ντόθενας έν’ και υλάζ’νε τα σ̆κυλία. Είδε μας αχπαραμέντς και λέει ‘μας: “Ελάτε απέσ’ πίνετε έναν νερόν και δαβαίν’ τ’ αχπάραγμαν εσούν”. Καλόν κι ευλογημένον ο λόγο σ’ πουλί μ’, είπατεν και εσέβαμε σην αυλήν εσούν. Έγκε μας νερόν και ρακόπον. Ο συγγραφέας μας κ. Γεώργιος Τρ. ΒαφειάδηςΤ’ εμέτερον ο Κώστης, ελόλωσεν και τερεί το κορτσόπον. Εγώ χαμάν εσήβα απέσ’ εγροίξα την δουλείαν. Ο παιδάς εμούν εχτυπέθεν κατάκαρδα. Το παιδίν εμούν γνωστικόν και χ̆ιλεπρόκοφτον και το κορίτσ’ εσούν πά, νόστιμον, πονόκαρδον και ευλογημένον φαίνεται. Άμον ράστ͜ια έρθεν, ντο λές αφέντα του σπιτί;  Εφτάμε έναν χαϊρλήν δουλείαν και ζευγαρώνομε τα πουλόπα μουν, και ο Θεόν πα να ευλογίζ’ ατά με την ευχ̆ήν του ποπά ‘μουν. Οφείλω να προσθέσω ότι οι αρραβώνες αυτοί έλαβαν χώρα εδώ στην Καλλιθέα Αθηνών. Ο νοσταλγός πατέρας και στην Αθήνα ακόμα θέλησε να εφαρμόσει τα πάτρια έθιμα !!!. Η εθιμοτυπία του γάμου στον Πόντο - Πρώτο μέρος

Τα Σουμάδι͜α. Έθιμα Τραπεζούντας και Περιφερείας του κ. Γ. Βαφειάδη - Πηγή: Ποντιακή Εστία (Φίλωνος Κτενίδη) τεύχος 1ον Ιανουάριος 1950.

Ποντιακή Λαογραφία – Βασίλειος Β. Πολατίδης – www.kotsari.com 

Pin It

Print

Add comment


Security code
Refresh

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ