Ο Φεβρουάριος προστέθηκε σαν τελευταίος μήνας στο Ρωμαϊκό έτος από τον Νουμά Πομπίλιο. Το 153 π.Χ. μεταφέρθηκε στη δεύτερη θέση των μηνών του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Το όνομά του είναι λατινικό februs, a, um, που σημαίνει καθάρσιος, καθαρτικό.
Ο μήνας Μάϊος είναι ο αντίστοιχος προς τον μήνα Θαργηλιώνα του αττικού ημερολογίου. Το όνομά του προήλθε από τη Μαία που οι Ρωμαίοι πρόφεραν Μαϊα, Maja που ήταν η μητέρα του Θεού Ερμή.
Για τους Ρωμαίους ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος μήνας "Decem" μιας και το έτος τους άρχιζε τον Μάρτιο. Μετά την επικράτηση του Γρηγοριανού ημερολογίου έγινε δωδέκατος μήνας.
Ο μήνας Οκτώβριος είναι ο δέκατος μήνας του χρόνου, αντίστοιχος του Πυανεψιώνα των αρχαίων Ελλήνων. Κατά άλλη παραδοχή (του Δ.Σ.Λουκάτου θεωρείτε ως ο Μαιμακτηριώνας, λόγω της εορτής του γεωργικού Δία Μαιμάκτη (χειμωνιάτικου).
Ο μήνας Σεπτέμβριος ήταν ο έβδομος μήνας στο Ρωμαϊκό ημερολόγιο και τούτο δηλώνει το όνομα του Septem δηλαδή επτά. Ο Ελληνικός λαός έχει δώσει στο Σεπτέμβριο και άλλα ονόματα λόγω της εορτής της παγκόσμιας ύψωσης του Τιμίου Σταυρού.
Τον Μάρτιο οι Ρωμαίοι τον θεωρούσαν πρώτο μήνα του χρόνου και τον έλεγαν primus δηλαδή πρώτο. Αναφέρει η παράδοση ότι ο Μάρτιος πήρε το όνομα του από τον Ρωμύλο τον ιδρυτή της Ρώμης ο οποίος τον μετονόμασε σε Mars γενική Martis από το όνομα του θεού Άρη (Mars).