Ο Κωνσταντίνος Γ. Κωνσταντινίδης ήταν υιός του περίφημου Καπετάν Γιώργη Πασ̌ά, ισόβιου δήμαρχου Κερασούντος. Γεννήθηκε το 1856 στην Τραπεζούντα καθώς η μητέρα του ήταν Τραπεζουντία της γνωστής οικογένειας του Χατζηκακούλογλου και την παιδική του ηλικία την πέρασε στην Κερασούντα. Κατά την εφηβική του ηλικία μετέβη στην Αθήνα για την συνέχιση των σπουδών του μέχρι το 1878. Νεαρός στην ηλικία, 22 ετών, μετέβη στη Μασσαλία κοντά στον θείο του Διονύσιο Κωνσταντινίδη γνωστό έμπορο όπου μαθήτευσε δίπλα του για τέσσερα έτη. Το 1883 ιδρύει δικό του εμπορικό οίκο επιδιδόμενος στο εμπόριο όπου σημειώνει καταπληκτική επιτυχία.  

Το Ασαρτζούκ ήταν χωρίον της εκκλησιαστικής επαρχίας της Νεοκαισάρειας του Πόντου και είχε περί τις 40 με 50 ελληνικές οικογένειες. Τούρκοι δεν ζούσαν εκεί. Πρόκριτος και άρχοντας του χωριού ήταν ο ακτήμονας σε σχέση με τους άλλους συγχωριανούς τους, ο Λαζάραγας ή Λάζαρος Κυριλλίδης, γέρος 65 με 68 ετών, ασπρομάλλης, ξερακιανός, χλωμός, έξυπνος, σοβαρός, κοινωνικότατος στις σχέσεις του, πολύ δυναμικός αλλά πάνω απ’ όλα παθιασμένος υπηρέτης του χωριού ! 

Μεταξύ των ενοριών Μονοβάντων και Απαναχώρ στο Σταυρί, κάτω απ’ το παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου εκτείνεται μεγάλη έκταση εύφορων αγρών και μέσα σ’ αυτούς κείτονται τα ερείπια ενός οικήματος. Πρόκειται για το αγρόκτημα του Σαρασ̌ίτα, εύπορου προύχοντα πιθανόν και μεταλλουργού. Οι μέχρι τις ημέρες μας διασωθείσες ονομασίες «τη Σαρασ̌ίτα το ρακάν» «τη Σαρασ̌ίτα τ’ εναύλια» και «τη Σαρασ̌ίτα τ’ απάκια» μαρτυρούν περίτρανα την μεγάλη περιουσία εκείνου του άρχοντα. (Ρακάν = λόφος, Εναύλια = οι αγροί γύρω απ’ την αυλή, Απάκια = οικίες χωρίς στέγη/ερείπια οικήματος).

Από τη ζωή της Άννας Κομνηνής - Ιδιαίτερη αναφορά στο Ωραιόκαστρον ή Κάστρεν Γουδουλάς

Από την μεγάλη βασιλική οικογένεια των Κομνηνών της Τραπεζούντας η οποία συνέδεσε περισσότερο το όνομά της με τον τόπο και ιδιαίτερα με τα ενδότερα του Πόντου είναι η Άννα Κομνηνή η θυγατέρα του Δαβίδ Κομνηνού του τελευταίου αυτοκράτορα της Τραπεζούντας. Έχουν γραφτεί πολλά απ’ τους ιστορικούς για τη Άννα Κομνηνή αλλά εδώ θα επιχειρήσουμε να αναφέρουμε αρκετά στοιχεία που διασώθηκαν απ’ την λαϊκή μας παράδοση.