Τρία ποντιακά ανέκδοτα απ' τη συλλογή του κ. Ιωάννη Σαββαντίδη. Το πρόγατο, ο Λύκον και η Μερμήκα
Επήγεν το πρόβατον σον Θεόν και επαραπονέθεν :
- Εμέν’ ( είπεν ), Αρμενάντ λέγνε με φάτς.
- Κι αμ εμέν λέγνε με ασφάτς ( είπεν ο Θεόν ) και ‘κ̆ι’ παραπονίουμε. Εσύ ντο παραπονίεσαι ;
Τον λύκον είπαν-ατον :
- Θα εφτάμε-σε σα πρόγατα τσ̆οπάνον.
Εκείνος πα εδάκρυσεν.
- Και ντο κλαίς κιόλα ; είπαν-ατον.
- Κι εκείνος είπεν : ‘κ̆ι’ πιστεύ-ατο !
Την μερμήκαν είπαν-ατεν.
- Το κιφάλι-ς ντο μεγάλον έν;
- Νούν πολλά έχω, είπεν.
- Τα μέσα-ς πά ντο λεγνά είν’;
- Λυγερή - είπεν – είμαι
- Ο κώλο-ς πά ντο τρανόν έν;
- Χάστεν -είπεν- τ’ ατεπσ̆ιζλίκια.
Πηγή : Ποντιακά Φύλλα, 1950. Ποντιακά ανέκδοτα συλλογής Ιωάννη Σαββαντίδη
