Το χωρίον Κέϊσερη του Άκ Δάγ Μαδέν / Γαλατικός Πόντος Το Ελληνικόν Μεταλλείον του Άκ Δάγ Μαδέν / Γεωργίου Κ. Φωτιάδη
Βόρεια και βορειο-ανατολικά του Σ̆αχνά Δερέ υπήρχαν τέσσερα μικρά χωριά. Ένα από αυτά ήταν η Κέϊσερη. Είχε 10-12 ελληνικές οικογένειες με 75 κατοίκους και 25-30 τουρκικές. Οι κάτοικοι της Κέϊσερης Έλληνες και τούρκοι ζούσαν πάντοτε αγαπημένοι όπως και στο χωριό Γεντή-Σ̆εϊλί.
Στο χωριό δεν υπήρχε σχολείο ούτε εκκλησία. Η Κέϊσερη του Άκ Δάγ Μαδέν. Για τις παραπάνω ανάγκες τους οι κάτοικοι της Κέϊσερης εξυπηρετούντο από το χωριό Κούσ̆καγια η οποία βρισκόταν προς τα δυτικά και σε απόσταση δύο χιλιομέτρων. Στην Κέϊσερη υπήρχε ένα παρεκκλήσιο προς τιμή του Αγίου Κωνσταντίνου το οποίο πανηγύριζε στις 21 Μαϊου, εορτή των Αγίων Βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης. Είχε μεγάλη κτηνοτροφία και γεωργία και οικονομικά στέκονταν καλύτερα από τα άλλα χωριά. Οι πατριαρχικές οικογένειες του χωριού ήταν: των Τοπαλάντων, των Χ” Ιωακειμάντων και Λυκιαδάντων. Προύχοντες του χωριού ήταν ο Λυκιάδης Δημ. (Χατζής) με το παρατσούκλι Λύκος, ο Τοπαλίδης Χατζίκας και ο γιατρός ΧατζηΙωακείμ. Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκαν στην Παλαιοκώμη του Παγγαίου (Σερρών). Κατά την εποχή των κεμαλικών, ο Τοπαλίδης Χατζίκας φυγάδευσε έναν τούρκο σουλτανικό τον Ριζά-αγά. Συνεννοήθηκε μαζί του να επιστρέψει όταν ακούσει τον ίδιο πάνω από τη βρύση να φωνάζει: «Κλώσον τα βούδα̤ κι έλα», δηλαδή γύρισε πίσω τα βόδια και έλα. Και τότε ο Ριζά αγάς βγήκε από το κρυψώνα του και επέστρεψε στο σπίτι του. Φαίνεται πως οι τούρκοι ήξεραν ελληνικά, όπως και οι Έλληνες γνώριζαν τουρκικά. Τέτοια φαινόμενα αλληλοβοήθειας και υποστήριξης μεταξύ τούρκων και Ελλήνων ήταν συχνά. Τις παραπάνω πληροφορίες πήρα από τον κ. Θεόκλητο Χ” Ιωακειμίδη, κάτοικο Παλαιοκώμης Σερρών. Ακ Δάγ Μαδέν (AkDagMadeni) Ιστορία - Λαογραφία - Πολιτισμός
Το χωρίον Κέϊσερη του Άκ Δάγ Μαδέν / Γαλατικός Πόντος Το Ελληνικόν Μεταλλείον του Άκ Δάγ Μαδέν / Γεωργίου Κ. Φωτιάδη
Ποντι(α)κή Ιστορία και Λαογραφία – Βασίλειος Β. Πολατίδης – www.kotsari.com
