Το τραγούδι των φρούτων ή η Τρυγώνα της Αργυρούπολης του Πόντου
Εκουρφεύτεν και ν' η σύκα κι είπεν είμαι όλων καλλίων.
Σους γαμέτα κονιδέα, σουφρομίδ', και πως εισ' όλων καλλίων;
Εκουρφεύτεν και ν' η σύκα κι είπεν είμαι όλων καλλίων.
Σους γαμέτα κονιδέα, σουφρομίδ', και πως εισ' όλων καλλίων;
"Το κεμεντζόπο μ' έπαιζα αφκά και ΄ς σα εβόρας,
εγώ 'θάρνα τ'εμόν' έτον, ατό πως έτον χώρας;
Εχπάσταν και ΄ς σο Τσ̌άμπασιν τ΄ Ορντούς τα παλικάρια,
κι' ερούξαν απ' οπίσ' ατουν' κορτσόπα και νυφάδια̤.
Έλα κάθ'κα σα γόνατα μ', κορτσόπον λάλ' 'μεν,
ας πλέκω τα μαλλία σ', λάλ' μεν' κι ας λαλώ 'σεν,
Ψηλά ψηλά επέτανες και τίναν ενεμείνες;
εβράδυνεν ο βραδι̤ανόν,κάτ' έρχουσ' ενεμείνες.