Το ποϊγιόπο σ' έμορφον φιντάν τσ̌ιπου(γ)ού κιπί. Αργόν Τίκ Τόν(γ)ιας Πόντου
ο ποϊ(γ)ιόπο σ' έμορφον ώφ ώφ φιντάν τσ̌ιπου(γ)ού κιπί,
για κλώστ’ σ’ εμέν’ μερέα σόϊλε τουρτου(γ)ούν κιπί
Read more ... Add new comment
Τσ’ Ωργιάς το Kάστρον (Της Ωριάς το Κάστρεν). Δημώδες άσμα Πόντου
Ατόσα κάστρα είδα κι' ολογύρισα, κι' άμον τσ' Ωργιάς τον κάστρο, κάστρον 'κ' έτουνε.
Σεράντα πόρτας είχ̌ε κι' όλα σίδερα, κι' εξήντα παρανθύρια κι' όλα χάλκενα, και του γυαλού η πόρταν ας σο μάλαμα.
Το Χαμόμηλον ή Χαμέμηλον ή Κοντομηλιά - Δημώδες Άσμα Χαλδίας Πόντου
Και ντ΄έπαθες χαμόμηλον ‘κ̌’ ανθείς μήλα και φέρεις;
Γιάμ’ η ρίζα σ’ εδίψασεν, γιάμ ο καρπός ελάγεν;
Απόψε ετραγώδησε καρδιά μου - Θύμιγμαν Σουρμένων - Όταν μπαίνει η νύφη πρώτη φορά στο χορό με τον γαμπρό.
Απόψε ετραγώδησε καρδιά μου, καρδιά μου.
Ανάμεσα 'ς σο κάστρον, έχω καρδιά καημένον.
Άνοιξον ρίζα μ’ άνοιξον, Καθιστικός σκοπός της περιφέρειας των Σουρμαίνων
Άνοιξον ρίζα μ’ άνοιξον, άνοιξον ας εμπαίνω
τσ̌εχέλκον παλλικάρ’ είμαι και τη σεβτάς καμένον
Τριυλιστά τριυλιστά ΄ς σην αύλια̤ σ’ εβραδά̤στα
εσύ την πόρτα σ’ ‘κ̌’ ένοιξες και με τα δά̤κρυα̤ ‘χπάστα
