Η προκομμέντζα η νύφε - Αφήγηση απ' την Ίμερα Αργυρουπόλεως Πόντου
Εις μνήμην των υπέρ Πίστεως και Ελευθερίας θανόντων Ελλήνων εκ Πόντου.
Ένας γέρος κι' είνας γραία είχαν έναν παιδίν και μαναχόν, άμα εκείν' επαραγέρασαν κι' εσέβεν άνεμον 'ς σα μέσα 'τουν κι άλλο 'κ̌' επόρ'ναν να συγκλίσκουνταν. Αέτσ' πα εγυναίκ'σαν το παιδίν ατουν μικρόν μικρόν ν' ευτάει η νύφε τα δουλείας. Αρ' εποίκαν τη χαράν κι' εγλύτωσαν και τον πουρνόν αναμέν'νε να σ'κούται η νύφε ευτάει τα δουλείας, άμα η νύφε ξάϊ επεκεί 'κ̌' εδέβεν.