Οι κατά σάρκα αδερφές Σοφία Βασιλειάδου & Θεοδώρα Παπαδοπούλου γεννημένες και οι δύο στη γενέτειρα μας, το χωριό Ευκαρπία Κιλκίς (παλιό όνομα Γραμμάτεινα ή Γραμμάτενα) διηγούνται την ιστορία των χωριών τους, τόσο της ιδιαίτερης πατρίδας του Καταχώρ της Γαρέσαρης (Νικόπολης) όσο και της νέας πατρίδας, της Ευκαρπίας του Νομού Κιλκίς. Γονείς τους ήταν οι Ευστάθιος Καρυπίδης και Άννα Παπαδοπούλου.  Δείτε το βίντεο-καταγραφή μου με τις θείες Σοφία & Θεοδώρα

Ο Σταύρης ο κεμεντζετσής με κάμποσα παιδία, επαίρεν την παρέαν-ατ’ κι ερρούξεν ΄ς σα χωρία. Στη φωτογραφία που είναι βγαλμένη στην Τραπεζούντα το 1915, εικονίζεται μια παρέα νέων γλεντοκόπων του παλιού καιρού. 

Οι πόθοι και οι επιθυμίες ενός έθνους το χαρακτηρίζουν καλύτερα από κάθε τι άλλο, καταδεικνύοντας τις τάσεις, τον χαρακτήρα, τα ιδανικά και τις επιδιώξεις του, τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και στον υλικό. Συνεπώς ο χαρακτήρας των Ελλήνων του Πόντου αντικατοπτρίζεται στα λαϊκά του τραγούδια τα οποία εκφράζουν τις μύχιες επιθυμίες του, τις βλέψεις στο επίπεδο της βιοτικής πάλης και τα ιδεώδη με τα οποία γαλουχήθηκε. Σε ένα ποίημα το οποίο ανάγεται χρονολογικά στην εποχή προ της αλώσεως της Τραπεζούντας, ο ελεύθερος τότε Έλληνας Πόντιος φαίνεται πόσο ατίθασος είναι και πόσο η περιβάλλουσα άγρια και μεγαλοπρεπής φύση με τα υπερύψηλα βουνά, τα βαθύσκια δάση και τους ροχθούντας ορμητικούς ποταμούς, συνέτεινε στη διάπλαση ανδρικού χαρακτήρα, ορμητικού, υπερήφανου, που περιφρονεί τις υλικές απολαύσεις, αρκουμένου στον έρωτα, την ελευθερία και τη δόξα.

Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο

Έναν έν’ και ‘ς όλα̤ εμπαίν΄  (όνομαν)

Όλον τον κόσμον κουρτά και καμία ‘κ̆ι χορτάζ’  (χαμαιλέτα̤)

Στένω ωβόν και κρύφκουμαι  (θεμών’ )

‘Σ ση στράταν απάν’ το δίλαβον βράζ’  (μυρμήκας φωλέα)

‘Σ σο χ̆έρι μ’ εχωρεί και ‘ς σ’ αμπάρ’ ‘κ̆ εχωρεί  (το βουρκιάντ’)