Ας είχα την σαϊτα μ' κι ας έμνε παλληκάρι δωδεκάχρονον. Ποντιακή ποίηση
Οι πόθοι και οι επιθυμίες ενός έθνους το χαρακτηρίζουν καλύτερα από κάθε τι άλλο, καταδεικνύοντας τις τάσεις, τον χαρακτήρα, τα ιδανικά και τις επιδιώξεις του, τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και στον υλικό. Συνεπώς ο χαρακτήρας των Ελλήνων του Πόντου αντικατοπτρίζεται στα λαϊκά του τραγούδια τα οποία εκφράζουν τις μύχιες επιθυμίες του, τις βλέψεις στο επίπεδο της βιοτικής πάλης και τα ιδεώδη με τα οποία γαλουχήθηκε. Σε ένα ποίημα το οποίο ανάγεται χρονολογικά στην εποχή προ της αλώσεως της Τραπεζούντας, ο ελεύθερος τότε Έλληνας Πόντιος φαίνεται πόσο ατίθασος είναι και πόσο η περιβάλλουσα άγρια και μεγαλοπρεπής φύση με τα υπερύψηλα βουνά, τα βαθύσκια δάση και τους ροχθούντας ορμητικούς ποταμούς, συνέτεινε στη διάπλαση ανδρικού χαρακτήρα, ορμητικού, υπερήφανου, που περιφρονεί τις υλικές απολαύσεις, αρκουμένου στον έρωτα, την ελευθερία και τη δόξα.
Παρακολουθείστε το σχετικό μας βίντεο