Τα Τάμαλα ήταν ένα καθαρά ελληνικό χωριό χωρίς καμία τουρκική οικογένεια. Υπαγόταν στην επαρχία των Κοτυώρων του νομού Τραπεζούντας. Είχε ένα διτάξιο σχολείο στο οποίο φοιτούσαν γύρω στους διακόσιους μαθητές με δασκάλους τους: Υφαντίδη Ιωάννη, Τριανταφυλλίδη Θεόδωρο και έναν ακόμη του οποίου το όνομα έχω λησμονήσει.  Το χωρίον Τάμαλα των Κοτυώρων του Πόντου

Όταν κατά το έτος 1660 εμφανίστηκαν αρχικά οι Ντερέπεηδες στον Πόντο, η εξουσία και ο θεσμός τους επεκτάθηκε από την Γουρία (Ατζαρία) μέχρι και πέρα από την Κερασούντα και γινόταν βίαιος εξισλαμισμός των χριστιανικών πληθυσμών των ενδιάμεσων χωρών, τότε άλλοι μεν κάτοικοι διέφυγαν προς τα ενδότερα της χώρας όπου υπήρχε σχετική ασφάλεια από θρησκευτικής πλευράς, πολλοί δε απ' αυτούς κατέφυγαν στην Γεωργία, την Νότιο Ρωσία (στην περιοχή της Μαριούπολης), στην Ρουμανία και αλλού, όπου σώζονται ακόμη ίχνη της καταγωγής τους.

Το Λυκάστ ήταν ένα χωριό σχετικά μικρό στην επαρχία της Χαλδίας του νομού Τραπεζούντας. Παλιότερα είχε σαράντα ελληνικές οικογένειες οι οποίες τα τελευταία χρόνια πριν τον ξεριζωμό είχαν μειωθεί στις πέντε οικογένειες. Το χωριό είχε δύο ναούς, του Αγίου Χριστοφόρου και του Αγίου Θεοδώρου αλλά και δύο παρεκκλήσια, του Αγίου Ιωάννη και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που βρισκόταν κοντά στον Διπόταμο.

Η επαρχία Μπουγάρ Μαδέν (μεταλλείο του Ταύρου) βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νομού Ικονίου το οποίο χωρίζεται από τον νομό Αδάνων. Διοικητικά υπαγόταν στον νομό Ικονίου (Κόνγια) και είχε ως Μουτεσαριφλίκι την Νίγδη όπου ήταν και η έδρα του υποδιοικητή. Καϊμακαμλήκι μέχρι το 1910 ήταν το Μαδέν γι’ αυτό και οι κάτοικοι ονομάζονταν Μαδεντζίδες.

Μπουγάρ Μαντέν και τα πέριξ Ελληνικά χωρία. Από τας αποικίσεις της Χαλδίας.